Tuesday, March 31, 2009

Got Plans?

Obama heeft een duidelijk statement gegeven over de toekomst van de auto-industrie. GM’s CEO Wagoner is geslachtofferd, het moet allemaal anders. Maar hoe anders?

De industrie heeft twee enorme problemen:

- Ze maakt inferieure auto’s. Toyota is niet voor niets de best verkopende automaker in Amerika.

- Ze zitten in de tang bij de unions en hebben daardoor veel te hoge kosten.

Beide punten zij verwijtbaar, maar met name punt 1 verdient aandacht. Met name GM heeft met haar gok op SUV’s en andere bezineslurpers duidelijk een visionaire steek laten vallen. Obama heeft dus gelijk als hij de industrie gebrek aan leiderschap verwijt. Tevens blijken de Japanse auto’s zuiniger, goedkoper en bovenal betrouwbaarder te zijn (wat je ook aan een gebrek aan leiderschap kan toerekenen). Het wordt daarmee zeer lastig om de Amerikaanse autobouwers te redden.

Wat het tweede punt betreft kan Obama zich ook opmaken voor een stevig robbertje machtspolitiek. De unions zitten vuistdiep in de democratische partij en vormen een belangrijke bron van steun. Obama kan ze dus niet zomaar aan de kant schuiven. Maar aan de andere kant vormen de enorme pensioen- en medische lasten een molensteen om de nek van de industrie die een reële kans op overleven feitelijk onmogelijk maken. Amerikaanse auto’s zijn te duur.

Om van de unions en de enorme schulden af te komen zou een faillissement met doorstart een optie zijn, maar Obama zal dit willen voorkomen vanwege eerder genoemde reden. Er rest hem weinig andere keuze dan een volledige nationalisatie. Hij krijgt hiermee de macht om zuinige auto’s te gaan produceren en kan de goodwill die hij heeft bij de unions verzilveren in de vorm van lagere lonen en benefits. Het zal duidelijk zijn dat dit een politiek mijnenveld is, maar de industrie moet zich realiseren dat er geen alternatieven zijn. Men heeft zichzelf kapot gemaakt.

NRC goed bezig: Paus heeft gelijk!

Tjonge, het lijkt wel alsof de NRC de kritiek over het vertrek van Zwagerman heeft aangegrepen om een partij uitstekende, conservatieve (en zelfs Christelijke) stukken te publiceren. Nu eentje die de vloer aanveegt met de populaire opvatting (zoals ik Dibi ook weer bij P&W hoorde roepen) dat de uitspraken van de paus “immoreel” zijn. Grote woorden voor iemand van een liberale partij, maar ik ben blij te merken dat daar toch nog wel een beetje over moraal wordt nagedacht.
Het artikel stelt dat er in meerder publicaties is bewezen dat het condoomprogramma van de VN (en welke organisatie dan ook) niet werkt. Programma’s voor trouw en andere geciviliseerde concepten wel. Maar links en rechts (vvd) liberalen geloven liever in hun sprookje van vrije seks en condooms. Maar de reden dat de bijbel de mens een richtlijn voor hun seksualiteit heeft gegeven is niet voor niets, het voorkomt een heel rits ziekten en een hele boel psychologische narigheid. Seks is voor 1 persoon: je vrouw.

Nederlandse Armoede

Dit is nou waarom ik graag GeenStijl lees:

Vette pech voor een zekere voedselbank in een zekere gemeente ergens in Nederland. Vanaf heden hoeven ze namelijk NIET meer op de giften van de plaatselijke bakker te rekenen. Het voorheen altijd meewerkende Bakkertje Deeg zegt voortaan gewoon 'val maar lekker dood!' tegen al die schooiers met een Wehkamp betalingsregeling die wekelijks met de auto hun gratis doosje afdankvoer komen scoren. Is dat zielig? Nee hoor, de Voedselbank zit daar in het geheel niet mee. De betreffende bakker leverde namelijk alleen maar ONGESNEDEN brood. Ja echt, van die onhandige dingen waar je zelf nog met een mes in moet gaan zitten pielen. De arrogantie! Alsof mensen aan de onderkant niets beter te doen hebben dan een beetje sneetjes snijden op de zondagochtend, we leven goddoeme niet meer in de middeleeuwen! Dat we het hier hebben over maarliefst twee pallets luxe broden waar je je normaal blauw aan betaalt doet er niet toe, de voedselbank heeft het hele zooitje retour gestuurd met de mededeling 'Hou je rommel maar'. Goed, weten we dat ook weer. A-Merken en gesneden brood mensen, anders hoeft-het-niet.

Dat is toch de schaamte voorbij?
Wat ik vooral zo typisch vind is dat als er iets ‘algemeens’ (dus niet incidenteel en voor een individu, maar permanent voor een grote groep, als je maar aan de voorwaarde voldoet) wordt georganiseerd dit heel snel omslaat in een attitude alsof de ontvangers erg ‘recht’ op hebben. “We hebben recht op gesneden brood.”
Je hebt recht op een 2 schoppen: 1 onder je hol en 1 in je hand om mee te gaan werken.
Nederlandse armoede is decadent. In Nederland is geen armoede.

Sunday, March 29, 2009

Achterlijke hulp

Zomaar op 1 dag twee buitengewoon intelligente opinie’s in de Nederlandse kranten, mijn dag kan niet meer stuk! Marcia Luyten, woonachtig in Oeganda, betoogt overtuigend dat wij radicaal anders naar hulp in Afrika moeten gaan kijken. Zij beschrijft de perverse prikkels die uitgaan van gratis onderwijs en gezondheidszorg en de ironische uitkomsten in een drop waar de bewoners hebben afgesproken een vrijwillige bijdrage voor de school te gaan betalen.
Haar oplossingen zijn mij ook uit het hart gegrepen:
1. Vrije handel van Afrika naar Europa en VS, afschaffing van landbouwsubsidies (bijv voor katoenboeren). Zo kunnen de Afrikaanse boeren hun spullen eerlijk afzetten en kunnen ze zichzelf ontwikkelen. Tegelijk moet dumpen, wat al verboden is, nog harder bestreden worden.
2. Meer antropologen in het veld, Afrika werkt heel anders dan Europa (“als Europeanen denken aan gratis onderwijs denken ze aan het leren van rekenen. In afrika betekent het 200 kinderen in 1 lokaaltje.”)
3. Afrikaanse landen moeten belasting blijven heffen zodat ze ter verantwoording kunnen worden geroepen.
De hulp uit Nederland heeft in Oeganda vooral geleid tot luie, bier-drinkende mannen en meer aanrandingen. Wanneer gaan we het perverse effect van onze goedbedoelde gelden inzien?

Acherlijk Inenten

Ik heb mij lang afgevraagd waar de discussie over inenting tegen baarmoederhalskanker nou precies over ging. Ik las er af en toe stukje over hoe onethisch het was om tegen de inenting te zijn. Prehistorisch! Middeleeuws!
Als ik dergelijke aanteigingen lees in de Nederlandse media word ik meteen achterdochtig. Wat veel seculier-humanistische (links) liberalen middeleeuws en achterlijk vinden vind ik namelijk fatsoenlijk, ethisch en beschaafd.
In dit geval was ik wel overtuigd geraakt van de noodzaak van inenten. Je kunt onze dochters niet goed genoeg beschermen, niet waar? En baat het niet dan schaadt het niet.

Na het lezen van dit artikel in Trouw begin pas te begrijpen hoe de vork werkelijk in de spreekwoordelijke steel zit.
Baarmoederhalskanker wordt voor het grootste deel beïnvloed door eigen gedrag. Promiscue gedrag is de nummer 1 oorzaak van het verspreiden van het virus dat kan leiden tot kanker. De liberalen proberen dus wederom de gevolgen van een dierlijke seksuele moraal te bestreiden met een extreem duur vaccin waarvan alleen de werking alleen is aangetoond tov het virus en niet van de kanker (een enkele mutatie kan het vaccin dus nutteloos maken).
Tevens laat uitgebreid psychologisch onderzoek in vele velden van de cognitieve psychologie zien dat veel veiligheidsmaatregelen leiden tot onveilig gedrag (zo leiden fietshelmen tot meer fietsdoden omdat auto’s dichter langszij scheren en dus meer fietsers raken). Een inenting kan dus tot onbeschermd promiscue gedrag leiden met alle (SOA) gevolgen van dien.
Wat mij vooral stoort in de discussie is de politiek correcte elite geen verantwoord ethische voorlichting wil geven ondanks dat dit aantoonbaar tot de beste resultaten kan leiden. Immers, een monogame vrouw die met het bevolkingsonderzoek zal nooit baarmoederhalskanker krijgen (wat ook blijkt uit onderzoek onder nonnen). Baarmoederhalskanker is dus niet zoiets als longkanker, daar roept de overheid toch ook op om te stoppen met roken? Waarom hier niet oproepen te stoppen met rond neuken?
Mijn conclusie is dat de overheid helaas niet neutraal is in deze en vooral niet de seculier-humanisitsche liberalen voor het hoofd wil stoten met de aantoonbaar schadelijke gevolgen van een door hen gepropageerd liberale levensstijl. In plaats daarvan probeert ze aan symptoombestrijding te doen met een extreem duur vaccin waarvan de werking op zijn best omstreden is.

Saturday, March 28, 2009

Het inconsistent denken over abortus

Over selectieve verontwaardiging gesproken. Groot nieuws! Studente doodt baby in eigen buik. Vreselijk! Schande!

Als ze het echter 12 weekjes eerder had gedaan dan was het een viering van de eigen keuze geweest.

Friday, March 27, 2009

De Kredietcrisis: Aanleidingen, oorzaken en oplossingen

De oorzaken van de crisis zijn moeilijk aan te geven omdat er veel factoren een kaartenhuis hebben opgebouwd die uiteindelijk is geklapt. De druppel, ofwel aanleiding, is natuurlijk de Amerikaanse huizencrisis. Er zijn (subprime) hypotheken verstrekt waarvan de maandelijkse premie afhankelijk was van de waardestijging van het huis. Zowel banken en kopers speculeerden dus op een gegarandeerd huizenstijging (geen stijging leidt tot extreme stijging van premie en dus vrijwel direct tot een default). Hoe een dergelijke onnozelheid van beide partijen ooit heeft kunnen plaatsvinden is moeilijk voor te stellen. Er zijn wel een aantal redenen voor te geven.
1. De invloed van de regering Bush. Zij hebben de banken zwaar onder druk gezet om meer hypotheken aan minderheden toe te kennen. Huizenbezit was een expliciet doel van de regering. Nu bestond dit beleid al sinds Carter, maar Bush heeft het geïntensiveerd en de hoeveelheid subprime hypotheken is dan ook geëxplodeerd in de laatste 8 jaar.
2. Naast de overheidsdruk heeft de veelgenoemde bonuscultuur een rol gespeeld bij het bedenken van het subprime scheme. De onverantwoorde risico’s werden “afgedekt” door de hypotheken te verpakken, te mixen met andere hypotheken en in tranches te verkopen. Dit heet securitization wat opzich een heel normale manier is om banklening door te verkopen om zo kapitaal vrij te maken voor nieuwe leningen (zo kan een bank bijvoorbeeld over-exposure in een bepaalde markt kwijtraken). Bij de hypotheken is het op slinkse manier gedaan waardoor investeerders (en rating agencies, zie 3) zijn misleid.
3. Rating agencies (moody’s, fitch, S&P) hebben zich laten misleiden door de banken, maar zijn zelf daarbij nalatig geweest. Ze hebben de mortgage-backed securities (MBS) structureel te hoge rating toegekend.
4. Prikkels voor de Amerikaanse huizenkoper zijn pervers. In Amerika is een hypotheekschuld vooral een schuld op het huis en niet zozeer op de persoon. Bij een default krijgt de bank het huis en komt de persoon op een zwarte lijst, daar gaat hij na ongeveer 2 jaar weer vanaf. Minimale gevolgen dus voor maximale onverantwoordelijkheid. Bij aanbod van een onverantwoorde hypotheek is het dus zeer aantrekkelijk ervoor te kiezen, de gevolgen zijn toch minimaal. Uiteraard speelt dan ook een keeping-up-with-the-Jones’-effect mee.
5. Er was geen financieel toezichthouder die zich hier druk om maakte. Dat is ook wel begrijpelijk als je punt 1 in ogenschouw neemt.
6. Regelgeving voor banken bepaalt dat banken een bepaald percentage moeten beleggen in Amerikaanse hypotheken. Daarom heeft ING een Alt-A portfolio, omdat ze in de VS actief is met ING Direct. Deze regel garandeert een continue vraag naar MBS, dit houdt het systeem dus levend en winstgevend.

Een tussenconclusie is, gegeven het bovenstaande, dat de nadruk in het huidige debat op de bonuscultuur en de roep om meer overheid niet gerechtvaardigd is.

Oorzaken
Maar waarom zitten we nu in een wereldwijde recessie van ongekende proportie? Het zijn toch maar een paar hypotheken?
Het antwoord op deze vraag is extreem gecompliceerd. Niemand weet precies hoe heeft kunnen gebeuren. Er zijn een aantal oorzaken aan te wijzen, maar hoe de causal chain of events precies ligt blijft lastig.
1. Greenspan heeft met zijn 0 real interest politiek een bubbel aan geïnvesteerd geld gecreerd. Deze bubbel is ontstaan door lenen goedkoop, en een hoge leverage (hoge debt / equity), aantrekkelijk te maken. Dit is heel lang goed gegaan. De aandelen/vastgoed/commodity hausse vanaf ongeveer 1995 tot 2007 (onderbroken door de dotcom crisis, ook deels te wijten aan dezelfde monetaire politiek) zijn er een direct gevolg van en veel Nederlanders zijn er rijk mee geworden (overwaarde huis, aandelen, etc.). Toen hoorde we niemand klagen over te hoge risico’s en bankbonussen. Onze economie had zonder deze hoge leverage niveaus nooit zo hard kunnen groeien. Bedenk dat leverage het derde element uit de Du Pont formule voor return on equity (ROE) is. Hogere leverage leidt direct tot hogere ROE (en dus hogere koersen).
2. Ook banken zijn zich risicovol gaan financieren en hebben steeds risicovoller gefinancierd.
3. Mark-to-marked accounting is de laatste jaren ingevoerd (IFRS?) en dwingt bedrijven hun investeringen te herwaarderen als daar reden voor is. Deze afwaarderingen gaan OF via de winstrekening (zie UBS) OF het gaat direct van het eigen vermogen af (ING).
Toen de huizenprijzen niet eeuwig bleken door te stijgen waren de subprime hypotheken in één haast niets meer waard. Toen ontstond de onduidelijkheid: wie heeft welke exposure? Uiteindelijk begon het grote afboeken, want iedereen had wel MBS op de balans. Door de risicovolle financieringen kwam de bodem van het eigen vermogen snel in zicht. Dit bracht direct de kapitaalratio’s in gevaar terwijl de markt tegelijkertijd hogere ratio’s eiste om het risico te kunnen managen.
Banken stopte per direct met het uitlenen aan elkaar na het omvallen van verschillende banken en stopte geleidelijk ook met uitlenen aan bedrijven. Het kapitaal moest immers gespaard blijven om de ratio’s op peil te houden en het risicoprofiel te verlagen. Die ratio’s zijn essentieel om je als bank kort te financieren, wat uiteindelijk je kernbron van liquiditeit is. Eén van de direct gevolgen van deze liquiditeitscrisis op de reële economie was dat banken geen Letter of Credit (LC’s) wilden afgeven waardoor grote ladingen vracht niet konden worden verhandeld. Het hielp ook niet dat na de OS08 in China, de vraag naar staal instortte. De Baltic Dry Index daalde dan ook naar een absoluut diepte punt binnen een paar weken.

Oplossingen
Wat nu te doen? Veel linkse vrienden zien hun kans schoon om hun gram te halen na 25 jaar neoliberalisme, ik heb daar al veelvuldig over geschreven. Echter, de rol van de overheid is in het verleden op zijn best dubieus geweest.
De werkelijke oplossingen zijn de te vinden in de oorzaken en aanleidingen. In feite is er één kernoplossing die op dit moment al door de markt wordt afgedwongen: deleveraging. Met andere woorden, het afbouwen van schuldposities tov het eigen vermogen. Dit geld ook voor huizenkopers. Die balon is nu aan het leeglopen en dat doet veel pijn, maar als het goed word uitgevoerd kan de pijn snel over zijn.

Met een hoge leverage heeft niemand een kussen om flinke schokken op te vangen, zo kan er een gevaarlijke dominobeweging ontstaan. Dat is precies wat we hebben kunnen waarnemen. Het is dan ook essentieel geweest dat de overheden de banken hebben gered. Het is ook terecht dat zij daarbij de bonussen ter sprake stellen, maar zoals altijd heerst de symboolpolitiek in plaats van het problemen oplossen. Niet alle bonussen werken pervers. Banken zouden echter bij zichzelf te raden moeten gaan hoe ze met remuneratie om moeten gaan. Dit is ook in het aandeelhoudersbelang, zij zouden dit dan ook moeten afdwingen.

Verder zijn er nog een aantal ondersteunende oplossingen, zoals beter toezicht, minder druk op banken om uit te lenen en wellicht een aanpassing van IFRS accounting wb mark-to-market. Maar deze maatregelen zijn secundair.

We moeten ons realiseren dat met de deleveraging er ook een structureel lager, maar veel natuurlijker, groeipad ingeslagen word. Hier zullen we ons tevreden mee moeten stellen. Er zit niets anders op. Verder moeten we ophouden met bankiers de schuld geven, als de prikkels verkeerd liggen zal een ieder zich pervers gedragen. Daarnaast heeft iedereen ervan geprofiteerd. Dus minder mekkeren en meer werken (liefst tot 67!), dan groeien we volgend jaar rond deze tijd weer.

Thursday, March 26, 2009

Linksbuitenspel

Sinds jaar en dag is Marcel van Dam de linksbuiten van de PvdA. Deze rol vervult hij nog altijd met verve. Marcel is een begenadigd spreker/debater (zie het Lagerhuis), maar zijn schrijfkwaliteiten zijn wat. Dit laatste kan ook gezegd worden over zijn rede, maar dat komt van ondergetekende, een conservatief van rechtse signatuur. Of ben ik niet de enige?

In zijn recente opiniestuk in de Volkskrant met typerende titel, “Neoliberalisme, bedankt voor de crisis”, stelt Van Dam dat sinds de jaren 80 het ideaal van de markt het denken over de rol van de overheid is gaan domineren. Zijn voorspelbare conclusie is dat dit heeft geleid tot een marginalisering van de bescherming voor zwakkeren. Oh ja, tussen neus en lippen door stelt hij ook nog dat de crisis komt door het neoliberalisme, maar geeft hier geen argumenten voor. De titel van het stuk dekt dus niet echt de lading, dat is ook niet verwonderlijk. Een dergelijke titel scoort goed bij de linkse lezers van de VK, maar gedegen argumentatie om de stelling te onderbouwing is niet te geven. Hoe kun je immers het monetaire beleid van Greenspan en het verplichten van hypotheekinvesteringen voor banken door overheid op het neoliberalisme afschuiven? Of, voor NL, hoe heeft het privatiseren van KPN of TNT tot het nationaliseren van ABN en Fortis geleid? Dergelijke verbanden bestaan niet. Net zo goed als een verband tussen neoliberalisme en de crisis niet bestaat.

Genoeg over Van Dam. Veel interessanter zijn de commentaren op zijn stuk op de VK site. Van Dam wordt compleet afgebrand, zowel inhoudelijk als oppervlakkig. De linksbuiten staat buitenspel. Hulde voor de VK lezers!!

Een paar voorbeelden.

Oppervlakkig (maar geestig)

"Deze man heeft nog geen dag van zijn leven normaal gewerkt, maar alleen maar gegraaid uit de belastingruif en hij gaat schuldigen aanwijzen voor de crisis?
Ik denk dat als Van Dam en al zijn graaiende collega´s en StaatsTV-omroepen al het geld dat ze ons gekost hebben de afgelopen 40 jaar teruggeven, we in 1 klap van de crisis af zijn."


"Wanneer gaat deze man eens met pensioen? *diepe zucht*"

Inhoudelijk

“Het is duidelijk dat de heer Van Dam nog nooit iets van Friedman heeft gelezen. Het "neoliberalisme" werd niet geformuleerd door de Chicago School of Economics. De politiek-economische filosofie van Milton Friedman werd door hemzelf aangeduid als klassiek-liberaal of libertair, en beslist niet als "neoliberaal". De term neoliberalisme werd door socialisten als kastenaam verzonnen, en heeft betrekking op een niet-bestaande politieke stroming. Premier Thatcher en President Reagan waren typische conservatieven, geen "neoliberalen.

Men zou eventueel kunnen stellen dat de term neoliberalisme betrekking heeft op de grotere nadruk die in de jaren '80 van de vorige eeuw op de markt werd gelegd. Daar waren aanvankelijk zowel conservatieven als klassiek-liberalen voorstanders van. Het had dan betrekking op een fenomeen, niet op een politieke ideologie. Omdat de ideeen van Thatcher en Reagan, omgezet in de praktijk, enorme economische groei tot gevolg hadden, kregen allerlei crypto-socialisten -- zoals de aanhangers van vvd en d66 die geen moeite hebben met 55% belastingdruk -- opeens ook aandacht voor de deugden van markwerking en kapitalisme. Helaas raakte men na in veke landen, niet in de laatste plaats in de USA waar het neoconservatisme aan invloed won, na verloop van tijd weer van het rechte pad af. Daarom hebben we nu te maken met een financiele en economische crisis die door overheidsingrijpen (rentevoet en hypotheken) is veroozaakt.”


En nog eentje:

“U probeert de financiële crisis waarvan de oorzaak is terug te leiden naar overheidsingrijpen in de VS zonder enige argumentatie in de schoenen van "neoliberalen" te schuiven.

U stelt het schertsend, maar net zoals "neo-liberaal" een scheldnaam is voor liberalen, om een associatie met neo-fascistisch e.d. op te roepen, is islamhaat een scheldnaam voor mensen met terechte islamkritiek hebben en vreemdelingenhaat een scheldnaam voor mensen die kritiek hebben op het immigratiebeleid.

Met dit soort terminologie probeert u uw tegenstrevers monddood te maken, door ze te associëren met een klein obscuur groepje, dat in Nederland met een vergrootglas gezocht moet worden in ronkende jeugdhonken met enkele kale pubers.

U kent geen politici die zich islamofoob of xenofoob noemen, omdat er in Nederland geen politici islamofoob of xenofoob zijn. Er zijn terecht punten van kritiek te noemen op de islam en op de toestroom van immigranten in dit dichtbevolkte land. Die problemen benoemen betekent nog niet dat een mens aan een fobie lijdt.

Hiervoor heeft Peter Kraus al uitstekend verwoord hoe u de klassieke liberaal Friedman onterecht in de "neo-liberale" hoek probeert te drukken.

Uw stelling "De maakbaarheid van de samenleving werd uitbesteed aan de markt" is helemaal een gotspe. Bij maakbaarheid gaat het met name om de machtsvraag. Inmiddels is allang duidelijk dat het grootkapitaal en de overheden van de westerse wereld hun handen ineen geslagen hebben (Bilderberg Group) en via supranationale organisaties proberen haar macht uit te oefenen. De strijdt tussen socialisten en liberalen is hiermee al decennia achterhaald. Het is een schijndiscussie om de burger het zicht op de ontwikkelingen in de richting van de "new world order" te ontnemen.

De strijd die nu gevoerd moet worden is die van de burger tegen deze "onzichtbare" macht. De huidige crisismaatregelen van de overheid zijn duidelijk goed voor het grootkapitaal en duidelijk slecht voor de burger. Over de komende verkiezingen voor het Europese Parlement horen we niets. Er is geen serieuze keuze voor mensen die de EU-macht willen beperken. Iedereen die gaat stemmen, stemt ongeacht een rechtse of linkse stem immers voor een steeds machtiger en groter EU. Iedere stem legitimeert dit schijndemocratische machtsblok dat EU heet.

De overheid is nog steeds heel goed voor onze zwakkeren. Er wordt genoeg belastinggeld geïnd om de zwakkeren te kunnen helpen. Helaas zit er een corrupte managementlaag tussen, die dit riante budget afroomt en die de zwakkeren en uitvoerende personeelsleden sterk te kort doet. Helaas behoren die managers van zorginstellingen, woningbouwcorporaties, ziekenhuizen en scholen tot de links politieke achterban. Hierdoor kunt u niet ingrijpen. Maar dat moet u de liberalen dan niet in de schoenen schuiven. Foei toch :-) !

Voor de zoveelste keer. Wij hebben geen marktwerking in de gezondheidszorg. Als die er wel zou zijn kon de burger betaling weigeren bij slechte dienstverlening en kon de burger naar een concurrent. Aangezien dat niet kan is er geen marktwerking in de zorg. De burger mag riant betalen, maar heeft geen enkele invloed op de geleverde kwaliteit. De burger moet lijdzaam toezien dat oma met doorligwonden op bed ligt, dat opa heel de dag met een luier om in een rolstoel vastgebonden naar een tafelkleedje zit te staren en ga zo maar door. Dat is geen marktwerking. Dat is dictatoriaal.

De huidige regelgeving (overheidsinvloed) en managers (socialisten met riant inkomen) houden echte marktwerking tegen. Die managers weten dat het afgelopen is met de golfbaan en het riante inkomen als er in de markt echt gewerkt moet worden om klanten tevreden te houden en om niet failliet te gaan.

De oproep van de heer Bolkestein staat nog steeds als een huis.”

Dierenterrorisme is ook terrorisme

Soms heb je van die momenten dat je, geheel tegen je eigen verwachting in, jezelf realiseert de Nederlandse medemens zwaar te hebben overschat. Ik had net een dergelijk moment en voelde meteen de behoefte in de spreekwoordelijke pen te klimmen. De aanleiding was een opinieartikel in Trouw van Niko Koffeman, Eerste-Kamerlid voor de Partij voor de Dieren. Ik hoor u denken dat van een lid van die partij weinig verwacht mag worden. U heeft natuurlijk gelijk, maar ook Niko kan het wel heel bond (!) maken.

Niko’s these is dat Dierenactivisten geen terroristen zijn. Reden? “...het is niet onbegrijpelijk dat een wet die stelt : „Het is verboden om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is, bij een dier pijn of letsel te veroorzaken dan wel de gezondheid of het welzijn van een dier te benadelen”, bij mensen tot wanhoop en frustratie kan leiden, wanneer die wet met voeten getreden wordt. Wanneer elk leed dat bedacht kan worden, ook door mensen aan dieren wordt aangedaan, straffeloos is.”
Vrij vertaald: dierenactivisten zijn (terecht) zo begaan met het onrecht dat dieren wordt aangedaan dat het niet zo erg is dat ze mensen bedreigen, auto’s vernielen en politici vermoorden.

Er zijn een aantal bezwaren te maken op deze visie.
1. De wet stelt: Het is verboden om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is...etc. Wat is een redelijk doel? Ik (en met mij 15 miljoen andere Nederlanders en de wetgever/handhaver) vind vleesconsumptie een zeer redelijk doel, Niko uiteraard niet. Dat is zijn goed recht, maar in Nederland bepaalt de rechter de handhaving van de wet en niet Niko Koffeman of Volkert vd Graaf. (Op gewelddadige wijze) voor eigen rechter spelen, hoe nobel de zaak ook, is een vorm van (ondemocratisch) terrorisme.
2. Van Dale: Ter•ro•ris•me het; o het onder druk zetten ve regering of bevolking door daden van terreur. Dat is precies wat dierenterrosten doen, ze zetten lieden op onrechtmatige wijze onder druk om hun “onethische” praktijken te stoppen.
3. Het accepteren van dierenterrorisme als “ethisch verantwoord” terrorisme is een juridisch hellend vlak van de eerste categorie. Moslim terroristen vinden namelijk dat Nederland Moslim moet worden, desnoods met geweld. Er zijn waarschijnlijk meer “Nederlanders” die dat doel steunen dan het doel van de dierenterroristen, dus waarom zouden we dat dan ook niet als “ethisch verantwoord” terrorisme bestempelen?
4. Hetzelfde argument geldt voor geweld gedreven door “frustratie”. Een fatsoenlijk mens beheerst zijn frustratie, we zijn immers geen dieren.

Als Niko en kompanen vinden dat de wet niet word nageleefd moeten ze OF de wet veranderen (mbv hun partij) OF de juridische strijd aangaan. Dat doe je in een beschaafde samenleving. Daar is geen plek voor geweld, hoe nobel de zaak ook. Het pleiten voor het legaliseren (of welke vorm van goedkeuring dan ook) van geweld is de schaamte voorbij en een gotspe voor een Nederlandse volksvertenwoordiger.

Wednesday, March 25, 2009

Banken zijn stout! (2)

Ook de conservatieve blogosphere deelt mee in de intellectuele armoede die de discussie rond de kredietcrisis overheerst.

Op deze blog word de banken van alles verweten. Kern citaat:
Desalniettemin blijft het een schande dat banken met miljarden worden gesteund, terwijl de belastingbetaler twee keer wordt gepakt: ten eerste dient de belastingbetaler deze peperdure reddingsoperaties te betalen en ten tweede dreigt de werkende belastingbetaler ook nog eens een groot deel van zijn pensioenrechten kwijt te raken. De grotere pensioenfondsen melden een dekkingsgraad van minder dan 90%, terwijl 125% verplicht is. Het was dan ook veel meer kies geweest als Wouter Bos het geld had gegeven aan de pensioenfondsen dan aan de banken.

Ik reageer met:
Ik vind dit duidelijk een mindere bijdrage.
1. De overheid LEENT geld aan ING en gaat dit vrijwel zeker terugkrijgen en krijgt er een buitengewoon royale vergoeding voor. Het is dus een investering en geen koste.
2. ABN en Fortis zijn voor een habbekrats gekocht, ook hier kan winst worden verwacht.
3. Er was geen alternatief. Die banken failliet laten gaan zou een financiele chaos creeren die zijn weerga niet kent. Je realiseert je dat duidelijk niet, maar waarschijnlijk zouden de meeste Europese banken zijn meegevallen. De schade voor de spaarders zou enorm zijn, om maar niet te spreken over het wegvallen van het financiele betalingsverkeer.
4. De pensioenfondsen kunnen rustig blijven zitten en hun vermogen weer laten groeien, hier is geen direct gevaar. Het is geen overheidstaak om hen te helpen, ze hebben geen structuurfunctie zoals banken dat hebben.


Een zekere Erik reageert daarop met:
Hallo Luuk,

De overheid leent geld aan de banken; niet aan de bedrijven. Dit om de kredietstroom op gang te brengen richting de bedrijven, want zij hebben geld nodig. Zij krijgen het echter nog steeds nauwelijks tot geheel niet van de banken. Het zijn nu de bedrijven die omvallen, dreigen om te vallen, of buiten de grens vestigingen opdoeken. Daarbij verdwijnt de echte economie waar de banken op steunen - en niet andersom! Elke analyse die de echte economie voor secundair verklaart, gaat mijns inziens mank.

Verder: de overheid leent geld uit aan de banken; geld dat ze niet heeft en zelf moet lenen. Waar haalt zij dat geld vandaan? Met mijn bank gaat het relatief goed. Waarom moet ik als belastingbetaler geld ‘betalen’ aan banken die hebben aangerotzooid? Ik weet: ook een Rabobank werd onder druk gezet om mee te doen met de ingewikkelde financiële producten, maar de schade bij haar is beperkt gebleven. Voorwaar een prestatie. Vorm de banken om tot het model van het soort banken dat het wel goed heeft gedaan. Met andere woorden: als ik dan toch met een enorme schuld wordt opgezadeld, misschien wel een schuld aan Arabieren en Chinezen, dan wel onder bepaalde voorwaarden: een herstructurering richting een model waarin bedrijven en burgers het weer voor het zeggen hebben, en niet aandeelhouders. En waarin pensioenen weer op economische bedrijvigheid is gebaseerd, en niet op speculatie

En het lijkt me vrij naïef om te veronderstellen dat de crisis bij de pensioenfondsen voorbij is, en het lijkt me evenzeer voorbarig om te denken dat ze straks gewoon weer door kunnen groeien. Gaan straks de bomen dan weer in de hemel groeien? Ik geloof daar helemaal niets van.

En we moeten af van een constructie dat wanneer banken omvallen, bezittingen verdampen, maar schulden blijven en worden overgedragen. Dat is voorwaar de wereld op z’n kop.


Ik probeer het pleit te beslechten met:
Beste Erik, dank voor je reactie, je verwoordt een populaire visie.
Ik weet haast niet waar ik moet beginnen om de feitelijke onjuistheden en de conceptuele misvattingen te adresseren. Met jouw goedvinden gebruik ik het ook voor mijn eigen blog (dutchconservatives.blogspot.com).

1. De reden dat de overheid ING een lening heeft gegeven is om de kapitaalratio’s te verhogen, dit werd door de markt afgedwongen. Zonder die buffer kan ING helemaal geen geld aantrekken in de markt. Daarnaast is die 10 mld een schijntje tov de totale kredietverlening van ING in een jaar, dus daar moet je uberhaupt niet te veel van verwachten. Verder is het dus nooit de bedoeling geweest dit geld uit te lenen. ING leent overigens nog steeds geld uit aan NL bedrijven, maar wel een stuk minder (er word namelijk gedeleveraget, risico verminderd) en voor een hoger tarief (ING moet namelijk zelf 120 bps extra betalen voor de inkoop van haar geld). Bedrijven komen alleen door deze praktijken in de problemen als ze zelf heel risicovol gefinancierd zijn (korte leningen, geen vast bank, altijd het laagste tarief). Bedrijven die een fatsoenlijke bankrelatie hebben, met langere leningen en hogere tarieven komen niet in de problemen. Alle bedrijven hebben problemen met hun verkopen, maar dat is niet de schuld van de banken.
Verder is juist de inmenging van de overheid in het kredietbeleid van de banken in de VS een van de grote oorzaken van de crisis (verplichte hypotheekinvesteringen voor banken, druk om subprime te verlenen, etc). Laat banken met rust, zij hebben genoeg prikkel om geld uit te lenen. Daar verdienen ze immers aan (en krijgen ze bonussen voor).
2. Rabotopman Heemskerk staat op 2 bij de VEB om zijn excuses aan te bieden (na Wellink, maar voor Tilmant, Lippens etc). Waarom denk je? Omdat ze klanten belazerd hebben. Daarnaast kan Rabo door haar structuur veel problemen geheim houden, ze hoeven geen openheid te geven want ze hebben geen publieke aandeelhouders.
http://www.depers.nl/economie/295265/Wellink-moet-excuses-aanbieden-voor-crisis.html
3. De overheid haalt haar geld uit de kapitaalmarkten, dat kunnen Arabieren zijn, maar ook Engelsen. Deze bond issues worden heel gretig afgenomen door een wijd scala investeerders. De overheid betaalt daar peanuts (3,5%) voor een krijgt 8,5% rente. Tel uit je winst (netto 500 miljoen voor de begroting erbij!).
4. Ik stel niet dat de crisis voorbij is, ik stel dat ze rustig hun potgeld kunnen laten groeien. Overigens hebben banken niks te maken met pensioenfondsen. Verder heb je boter op je hoofd als je nu gaat mekkeren over de fondsen, want jaren lang ging het geweldig met de aandelen (en dus met de fondsen) en toen hoorde je niemand klagen. Waar was jij toen om een lager risicoprofiel te bepleiten?
Verder is het belangrijk om te begrijpen dat pensioenfondsen een private spaarpot zijn. De overheid heeft er niks mee van doen.
5. Oh, dus als jij een hypotheek van 2 ton hebt en je bank gaat failliet moet je je huis gratis krijgen? LOL. Dat is wel de grootste onzin die ik ooit heb gehoord. Daarmee zijn de spaarders 100% van hun geld KWIJT. Mooi voorstel!

Nee Erik, het gehuil over banken is hypocriet en weinig effectief. Het is hypocriet omdat iedereen geprofiteerd heeft van het werk van de banken (particulieren hebben sinds 1995 ongelooflijk veel geld kunnen beleggen, dit was hun eigen keuze, gefaciliteerd door de banken; huizenbezitters zijn door hoge hypotheken enorm rijk geworden; de aandelen hebben door de bereidwilligheid van de banken om te lenen zo hard kunnen groeien, hoge leverage betekent hoge return on equity) en toen hoorde we niemand erover. Nu komt iedereen opeens met grote verhalen en schijnoplossingen. Heel goedkoop.
Het is weinig effectief omdat de crisis niet word opgelost door bijv bonussen af te schaffen, dat zijn symbooloplossingen. Structureel minder leverage en transparantere beleggingsproducten zijn de beste oplossing en dat wordt nu al door de markt afgedwongen. De overheid slaat louter een pleefiguur in deze crisis.

Bankiers zijn stout!

De onzin over de kredietcrisis, de oorzaken en te nemen maatregelen, begint steeds grotere vormen aan te nemen. Neem Paul Voesterman , wie zegt u?, Paul Voesterman, een alfa-zweefteef die iets met cultuur & lichaam doet. Hij heeft DE oplossing voor de crisis: meer expliciete (!) regels! Ah, denkt u, dat vind ik nou ook. Maar welke regels dan? Komtie:
(1) banken moeten weer werken aan de beantwoording van de echte vraag van klanten;

Mooi punt, Paul! Maar wat is die echte vraag dan? En hoe maak je hier een regel van?

(2) risico’s moeten zeker worden genomen, anders beweegt er niets, maar zeker niet tot elke prijs;

Joh, Paul, je meent het niet. Dat doen banken al, Paul. Enig idee hoeveel kredietaanvragen worden afgewezen?

(3) zorg voor transparantie en een juiste balans tussen de zo begeerde beweeglijkheid van de koersen en tegelijkertijd de onvermijdelijke zucht naar zekerheid bij de klanten;

Wie zekerheid wil belegt niet en dan hoef je klanten dus ook niet te informeren. Opgelost!

(4) zorg voor echte, gewaarborgde service, waarvoor dan ook een redelijke prijs gevraagd mag worden en richt je gescheiden daarvan op het nemen van risico; met andere woorden, geen onduidelijke vermenging van beide;

Hier snap ik geen moer van, Paul. Welke service bieden banken die vermengd wordt met risico? En hoe is dit onduidelijk?

(5) banken moeten weer gewoon banken worden, geen beleggingsobjecten;

Want een beursgenoteerde bank is geen bank? Wellicht is het Rabo-model aantrekkelijk, maar daar is duidelijk minder geld verdient dan bij ING en ABN en die banken zijn ook qua klanten groter.

(6) zeker geen bonussen die meer zijn dan het salaris, en als die prikkel dan toch echt nodig blijkt (wat nog steeds niet duidelijk is; aan het werk onderzoekers!), keer ze dan pas uit als de lange termijndoelen zijn gehaald.

Ja, laten we ons vooral bemoeien met andermans salaris! Om eerlijk te zijn denk ik niet dat bonussen überhaupt de prestatie significant positief beïnvloeden.

Het is duidelijk: de bankiers hebben het allemaal gedaan, wij zijn slachtoffers en we moeten met veel regels zorgen dat ze voortaan braaf zijn!
Anyway, de “expliciete regels” zijn dus vooral onderbuikgevoelens die Paul zeer alfa-style verwoord. U begrijpt dat we met dit soort zweverij de oorlog niet gaan winnen. Iemand wel een zinnige bijdrage?
Misschien deze.

Wednesday, March 18, 2009

Abortus: de argumenten

Ik heb al eerder geschreven over mijn persoonlijke paradigma verandering naar het christendom toe. Een van de onderwerpen waar dit een enorm effect op heeft gehad is, haast clichématig, abortus. Ik heb in mijn naïeve puberverleden weleens geroepen dat een foetus net zoiets is als een arm. Overigens is in dat licht geestig om op te merken dat geen mens een ander zou helpen bij het verwijderen van zijn of haar arm, muv medische redenen. Afin.
De direct reden voor mijn wisseling van standpunt was het lezen van psalm 139:
15 Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
16 Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één.
Hieruit blijkt dat je als vormeloos klompje cellen al gekend bent door God en dat je dus waardevol bent, net zo waardevol als een geboren kind.
Maar in het publieke debat heb je aan de bijbel niet zoveel. De argumenten zullen de brug tussen gelovigen en niet-gelovigen moeten kunnen oversteken. Gelukkig zijn die argumenten er ook.

1. Wanneer begint leven?
Aan de huidige wetgeving (vrij abortus voor week 24) ligt een heldere filosofische keuze ten grondslag. Een leven is pas waardig bescherming te ontvangen als het zelfstandig kan voortbestaan (met hulp van apparaten, wat op zich al een paradox is). De medische wetenschap heeft in 1984 bepaald dat dit na 24 weken. Ik heb begrepen dat inmiddels na week 21 al van overleven sprake kan zijn, maar uiteraard is de wetgeving niet aangepast. Jan de Vries heeft terecht recent opgeroepen ongeboren baby’s van de medische vooruitgang mee te laten profiteren en dus de grens terug te brengen.
Terug naar het principe; vanuit welk ethisch oogpunt is het verdedigbaar om het leven pas waardevol te verklaren als het de moeder niet meer nodig heeft? Hoe komen we daarbij? Het is een volstrekt arbitraire grens met enorme gevolgen. Leven dat zichzelf niet kan verdedigen wordt als onhandige last weggesneden uit onze samenleving, alsof het compleet los staat van het leven dat het zal worden en alsof het een vervelende cyste is.
2. Verantwoordelijkheid nemen voor daden.
Dit is een onpopulair onderwerp voor onze links-liberale medemens, maar zwangerschap is het resultaat van een handelen. In een kleine minderheid van de abortussen gaat het om verkrachting (<5%) en is die handeling dus geen keuze, in de rest wel. De ontkoppeling tussen keuze en consequentie is in onze samenleving, met ons (bijna) gratis onderwijs, huisvesting en gezondheidszorg al behoorlijk doorgeslagen, maar het moest ook nog ten koste van het ongeboren leven worden geïntroduceerd. Dat je daarmee de mens debiliseert schijnt niet bij de liberale meerderheid op te komen. Wat betreft abortus worden met name vrouwen de verantwoordelijkheid van verantwoord seksueel gedrag ontnomen. Als ze vervolgens geen zin hebben in de verantwoordelijk van het kind kunnen ze dat kind gerust door het figuurlijke toilet spoelen. Maar wie zijn billen wil branden moet ook op de blaren willen zitten. Het is niet de schuld van het kind dat moeders onverantwoordelijk met haar seksualiteit om gaat. Het minste wat ze kan doen is het kind voor adoptie opgeven. Overigens zou het in Nederland VEEL gemakkelijker moeten worden te adopteren. Er is veel vraag en veel aanbod, maar ze komen maar weinig bij elkaar. Ik zou graag dmv abortus een kind van abortus redden.
3. Vrije keuze van ouders.
Is het krijgen van een kind dan niet de keuze van de ouders, en mate name de moeder, zelf? Of korter: baas in eigen buik? Tja, diezelfde vrouwen waren ook baas in eigen broek, maar ze willen blijkbaar alleen de lusten. Ik vind dus dat die keuze ligt bij de seks en dat bij een zwangerschap deze keuze in een verantwoordelijkheid is veranderd. We geven ouders ook niet de keuze om een peuter te doden, dus iedereen ontneemt ouders die keuze op een bepaald moment. Zo’n vreemd concept is dat dus niet.
4. Maar wat te doen bij verkrachting?
Het meest gehoorde argument is natuurlijk: “maar wat als jouw vrouw/dochter was verkracht?” (wat overigens een bekende drogreden is). Allereerst is dit natuurlijk een vreselijke situatie die geen winnaars kent, dat los je met abortus niet op. Het is niet de schuld van het ongeboren kind en het doden doet geen recht aan haar onschuldige status, het verbetert haar situatie in ieder geval niet (dat kan dood sowieso vrijwel nooit). Het is begrijpelijk dat je als vrouw dat kind niet wilt opvoeden. Adoptie is dus de beste optie.
Verder moeten we het belang van deze groep niet overschatten. Zoals eerder gezegd is het een zeer kleine groep en kan onmogelijk de wet dicteren.
5. Maar wat te doen bij een moeder in levensgevaar?
Ook weer een situatie met louter verliezers. Hier is ethisch haast geen uitspraak over te doen. Het is OF het kind OF de moeder. Ik volg maar het CU die dan begrijpelijkerwijs voor de moeder kiest.
6. Maar wat te doen bij een kind met een medische conditie?
In Nederland is de situatie inmiddels zo pervers dat er ieder jaar een tiental kinderen om een hazenlip worden geaborteerd. Deze eenvoudig te verhelpen, cosmetische aandoening is voor “ouders” reden hun kind maar meteen om te brengen. Het is werkelijk de schaamte voorbij.
Maar zijn er ook betere voorbeelden? Recent is er veel consternatie ontstaan omdat de CU wilden voorkomen dat ouders kinderen kunnen krijgen met een verhoogd risico op kanker. Let wel, het gaat hier om gezonde kinderen die mogelijkerwijs op latere leeftijd weleens kanker kunnen krijgen. Alsof het leven het niet waard is om te leven als je een verhoogd risico van kanker hebt. Kanker wordt door zoveel factoren beïnvloed dat een aangeboren risico slechts één van de velen is, we gaan toch ook geen rokers preventief vermoorden?
Dan is er de casus van de mongoloïde kinderen. Is het leven van een mongoloïde kind het waard te leven? Een ieder die het plezier in het leven van een dergelijk kind ziet zal het antwoord weten.
Als laatste is er een casus van een kindje dat bij geboorte zwaar gehandicapt zal zijn en binnen korte tijd zal sterven. Het is bijna te pijnlijk om je dat voor te stellen. Ook hier is het haast onmogelijk een ethisch passend antwoord te vinden. Hier geldt de menselijke maat. Ik voel mij niet in staat hier iets zinnigs over te zeggen.
Wat over de medische redenen voor abortus kan worden gezegd is dat 8% van de gevallen in deze categorie hoort. Uit het bovenstaande blijkt dat een deel hiervan eigenlijk onnodig en niet te verantwoorden is en een deel hiervan weldegelijk een goede grond heeft. Het moet mogelijk zijn voor de gegronde gevallen een uitzondering te maken.
7. Moet je wel bij wet verbieden?
Het nummer 1 argument van liberalen wat te pas en te onpas naar voren wordt geschoven: moet je je eigen moraal via de wet aan anderen opleggen? Dit argument is valide voor veel zaken (bijv. echtscheiding) maar niet voor abortus. Als je een foetus namelijk als waardevol leven ziet (gelijk aan een ongeboren kind na 30 weken of een peuter van 2 jaar) dan is abortus identiek aan moord. Moord staat boven elke twijfel wat ethiek betreft. Het gaat bij abortus dus niet zozeer over ethiek, maar vooral over de vraag wanneer het leven begint.

Mijn conclusie is dat de vraag over het begin van het leven nooit met 24 weken kan worden beantwoord. De norm om het leven te laten beginnen vanaf het moment dat het kind buiten de baarmoeder (kunstmatig) in leven kan worden gehouden is slecht onderbouwd. Er is überhaupt geen reden een dergelijke grens te trekken. Leven is waardevol vanaf het moment dat het is ontstaan en ouders en overheid hebben de plicht om dit te beschermen vanaf het moment dat ze van het bestaan weten.

Het Vrije Woord

In een opiniestuk in Trouw stelt Sophie van Bijsterveld dat er niet zoveel mis is met de vrijheid van meningsuiting. Tevens legt zijn een aantal interessante elementen van de discussie bloot.

1. In 2005 is het recht om gehandicapte te beledigen ingegaan. Ik heb Hans Teeuwen daarna nooit een liedje over gehandicapte horen maken en publiek horen zingen in het bijzijn van gehandicapten.
2. De verontwaardiging is dus vooral incidentgedreven. Als Wilders iets zegt moet het allemaal kunnen, maar tegelijk moet een Imam voor zijn mening het land worden uitgezet. (Deze paradox is overigens wederzijds, Wilders wil de Koran verbieden maar eist wel dat hij de Islam fascisitisch mag noemen. Moslims willen Wilders de mond snoeren maar tegelijk wel kunnen zeggen dat homo’s van flats afgeduwd mogen worden.)

De vraag rijst dus wat we nou eigenlijk willen. Wijlen Pim Fortuyn wilden het verbod op discriminatie afschaffen zodat hij de Islam achterlijk kon noemen en de Islam hem een varken. Ergens klinkt dit aantrekkelijk, omdat je dan van het gezeur af lijkt te zijn. Maar moeten we een dergelijke cacofonie aan domheid willen beginnen? Is het niet een karakteristiek van een beschaving dat we elkaar met respect benaderen en elkaar niet voor rotte vis uitmaken? Ik trek die schoen zelf ook aan, want ik heb er ook moeite mee. Beschaving en fatsoen komen niet vanzelf, daar moet je je voor inzetten. Als iedereen dat in Nederland zou doen zou ik Fortuyn’s voorstel steunen, maar de aangezien de realiteit anders is kunnen we het verbod beter laten bestaan. Soms moet je fatsoen helaas afdwingen.

Luuk

Er is waarschijnlijk geen god

De eerder genoemde slagzin van de atheïstische fundi’s luidt “Er is waarschijnlijk geen god. Durf zelf te denken. En geniet van dit leven!” Ik vind deze slagzin het analyseren waard, ik ben tenslotte in de antiatheïsten stemming.

1. Er is waarschijnlijk geen god.
Opzich is dit een legitieme overtuiging. Men kan wel of niet geloven, die vrijheid moeten we elkaar gunnen. Ik heb echter in Paus Floris I al laten zien dat het woordje “waarschijnlijk” misleidend is. De makers ervan geloven namelijk dat God absoluut niet bestaat en ze willen hun overtuiging graag delen met anderen. Ook hier is niets mis mee, al zijn het vaak diezelfde mensen die zich kritisch uitlaten over evangeliserende Christenen. De vraag is überhaupt waarom atheïsten bekeringsdrang hebben. Christenen willen bekeren omdat ze geloven dat er geloof in Jezus het eeuwig leven geeft en daarnaast het leven op aarde een positieve impuls geeft. De atheïst gelooft niet dat het geloof in God enig verschil uit maakt. Hun motivatie moet ongeveer tweeledig zijn. Het eerste probleem is dat ze vinden dat hun visie superieur is en boven alle rationele twijfel verheven. Geloof in God is zo dom als geloof in Sinterklaas. Het komt vooral voort uit onbegrip. Het tweede, veel grotere, probleem zit hem in het feit dat gelovigen er andere waarden op na houden die botsen met de alles-moet-kunnen ethiek van het seculier-humanisme (waar in Nederland grofweg de meeste atheïsten onder vallen). De redenering is: hoe minder mensen geloven, hoe minder oppositie voor de vrije seks, vrije abortus, vrije... alles! Als alles vrij is is er geen juk meer en worden we pas echt gelukkig. De psychiater/schrijver Theodore Dalrymple maakt korte metten met deze filosofie en stelt dat het ontbreken van grenzen aan het gedrag dit gedrag snel ontaard in barbarisme en doelloosheid. Men kan moeilijk stellen dat iemand die zichzelf slaaf maakt/is van zijn eigen behoefte (als een dier) werkelijk vrij is. Het beheersen van vleselijke behoefte maakt een mens een (fatsoenlijk) mens en geen dier.

2. Durf zelf te denk.
Mensen die in God geloven denken niet zelf. Waar komt dat vooroordeel vandaan? Het is toch evident dat intelligentsia als Pascal, Newton, Augustinus, Bonhoeffer en Kuyper (en meer recent mensen als Cees Dekker, Rene van Woudenberg en Roel Kuiper) voor zichzelf dachten? Ik ben geneigd, door mijn eigen ervaring zelfs het omgekeerde te beweren. Ik ben opgegroeid in een vrijzinnig Christelijke omgeving waarin met een bepaald dedain over orthodoxen (evangelicalen en reformatorici) werd gesproken. Dat waren fanatici, niet OSM (ons soort mensen). Ook op school hing eenzelfde sfeer: een overtuigd geloof in God (dus in “het Licht” of welke zweefteven aanduiding er in vrijzinnige kringen wordt gebruikt) is achterlijk. Evolutie is waar, ethiek is iets voor mensen persoonlijk en daar mag je zeker niet over oordelen (opdat gij niet geoordeeld worden). In onze kerk werd dus ook nooit over ethiek gepraat, de jeugd was ook niet te onderscheiden van niet-christenen. De kerk dacht zo de jeugd binnen te houden, uiteraard had het juist het tegenovergestelde effect want wat heb je nog in een kerk te zoeken als het zich niet onderscheid? Het behoeft weinig verdere toelichting dat ik ben opgegroeid als een gezonde liberale jongen, licht links maar met een voorkeur voor het CDA. Laat dit nou toevallig ook zo gelden voor de ruime meerderheid van de Nederlandse bovengemiddeld intelligente middenklasse. Uiteraard was een geloof in God niet iets waar ik heel serieus mee bezig was en helemaal niet iets waar je openlijk voor uitkomt. Zo ben ik ongemerkt in het seculier-humanisme gegleden, zonder kritisch te denken (dat kun je van een puber ook niet verwachten). Eigenlijk had ik tot op dat moment niet echt voor mezelf gedacht, ik was 18 en had een VWO diploma.
Toen vertrok ik naar de VS, naar een orthodox-gereformeerd college. Dit was nogal een botsing van paradigma’s. Uiteindelijk leidde dat voor mij tot een paradigmawisseling. In feite vielen de schellen van mij ogen. Bij terugkomst in Nederland werd de leugen van de seculier-humanistische (en linkse) meerderheid mij pas duidelijk en de kritiekloosheid waarmee dit paradigma word geaccepteerd. Het volgen van dit paradigma is in mijn ogen dus absoluut niet “voor jezelf denken” maar het slaafs volgen van de meerderheid.
Zowel gelovigen als ongelovigen volgen anderen in hun denken, je hoeft het wiel immers niet 2x uit te vinden. Maar de arrogantie waarmee atheïsten claimen “zelf te denken” (in tegenstelling tot de christelijke schapen die allemaal geïndoctrineerd zijn!) is misplaatst.

3. En geniet van dit leven!
Nog een klassiek misverstand: Christenen genieten niet van dit leven. Ik heb nog nooit een onderzoek gezien waaruit blijkt dat Christenen minder gelukkig zouden zijn. Het is bij dergelijke onderzoeken altijd lastig te bepalen wie als Christenen aangemerkt kunnen worden, want katholieken die met Pasen en Kerst naar de kerk gaan noemen zichzelf ook al snel Christen.
Maar waarom denken seculier-humanisten dat Christenen minder gelukkig zouden zijn? Het antwoord ligt voor de hand: ze moeten zich aan restrictief morele regels houden!
Allereerst is het woordje moeten op Christenen niet van toepassing. Gods leer volgen doe je vanuit je relatie met God, niet omdat je gedwongen word (al kan dit in geperverteerde religieuze gemeenschappen natuurlijk wel zo zijn).
Verder is het leven volgens een restrictieve moraal een groot goed, het onderscheid ons van dieren. Het bepaalt ons fatsoen. Een leven in dienst van onze geneugten is een banaal leven. Met name op het gebied van seks is er medelijden. Echter, mannen die dagelijks naar porno kijken kunnen onmogelijk geprezen worden voor hun uniek vertoon van gebrek aan morele restricties. Nee, ze worden (terecht) gezien als sneue verslaafden van hun eigen vlees. Niemand kan toch serieus menen dat iemand gelukkiger word van losse seksuele relaties dan van een waardevolle, monogame relatie. Overigens blijkt uit onderzoek dat Christelijke vrouwen in de VS meer tevreden over hun seksleven zijn dan niet-Christenen. Ironisch, niewaar?

Het schrijnendste van de slagzin is dat het blijk geeft van een grof gebrek aan begrip van de gelovige medemens. Dat zet de onderlinge verhouding meteen onder spanning en brengt ze langdurig in gevaar. De roep om totalitaire restricties op religie is dan ook een weinig verrassend resultaat.

Tuesday, March 17, 2009

Samen leven

Het proces van religieusfilosofische ontwikkeling lijkt in Nederland een nieuwe fase in te zijn gegaan. Na de ontzuiling en de ontkerkelijking lijkt de fase van polarisering te zijn aangebroken. Blijkbaar is een dergelijke reactie onvermijdelijk na een periode van filosofische convergentie. Eerst leek de polarisering vooral gevoed te worden door de groei van de Islam en haar fundamentalistische arm. Maar de atheïstische meerderheid kan blijkbaar niet achter blijven en kiest inmiddels ook radicaal voor aanval, zelfs met een evangelisatiecampagne (zie Paus Floris I). Zo stelt de atheïstische website atheïsme.eu in haar doelstellingen het volgende:

“Met de hernieuwde opkomst van de religie in de maatschappij is er ook weer een grote belangstelling ontstaan voor het atheïsme. Er wordt in brede kringen gereageerd op religieus fanatisme, en een groeiende groep mensen wil zichzelf profileren als atheïst, incidenteel of structureel, bijvoorbeeld met een eigen website of weblog, of door een organisatie op te richten. Een grote groep mensen vindt het noodzakelijk in het openbaar te reageren op de godsdiensthype en de pogingen de godsdienst in het middelpunt van de politiek en het openbare debat te brengen.”

Klaarblijkelijk voelen de atheïsten zich in het nauw gedrukt door de “godsdiensthype” en “de pogingen de godsdienst in het middelpunt van de politiek en het openbare debat te brengen”. Nou zijn de feiten uiteraard iets anders, het gaat immers alleen om perceptie. Binnen het postmodernisme is perceptie immers waarheid en doen de feiten er minder toe. De ontkerkelijking gaat vrolijk verder en de Islam groeit ook niet. Het enige nieuwe aan de afgelopen tijd is de regeringsdeelname van de CU en wellicht de breed gedragen consternatie over de “Islamisering” van Nederland (post Pim Fortuyn). Wat de hype dus precies inhoud is onduidelijk. Wat de “pogingen” betreft kan de deelname van de CU in het kabinet als succesvol gezien worden. Echter, je kunt een partij wiens wortels teruggaan naar Groen van Prinsteren en dus het hart van de Nederlandse constitutionele democratie niet verwijten dat ze op basis van louter democratische processen deelname in een kabinet hebben bewerkstelligd. Dat dit zelfs een aantal minimale beleidssuccessen oplevert is ook allerminst opzienbarend. Als D66 (uitgesproken antireligieus en daarom van marginaal belang) dit doet is het geen probleem, als de CU het doet is opeens een “poging de godsdienst in het middelpunt van de politiek en het openbare debat te brengen”. Dan blijft alleen de Islamisering van Nederland over als drijvende kracht achter het nieuwe atheïstische elan. Dan rijst meteen de vraag waarom er zo actief gestreden word tegen een religie die in Nederland uit hardwerkende, hoogopgeleide burgers bestaat en waarvan de historie cruciaal is geweest voor het ontstaan van de liberale staat der Nederlanden?

Waar ik (wellicht wat gekscherend) op gewezen heb in “Paus Floris I” is dat we moeten waken voor de vrijheden van andere groepen. Dit geldt zowel voor Christenen als voor atheïsten. Met name voor de laatste groep wordt dit een boeiende tijd, omdat zij de meerderheid in Nederland vertegenwoordigen. Dictatoriale gekkigheid als het afschaffen van religieus onderwijs liggen dus binnen handbereik. Sommige atheïsten schamen zich niet eens om te claimen dat Christenen zich niet eens met de politiek zouden mogen bemoeien. Het is, om met Paus Floris te spreken, werkelijk de schaamte voorbij. Mensen pleiten openlijk voor een dictatuur. Dat is uniek, maar gevaarlijk tegelijk. Het wordt tijd dat alle groepen in Nederland elkaar het licht in de ogen gunnen, dat mensen kunnen zeggen wat ze willen en dat mensen die daarvan gebruik maken dit niet doen om anderen te jennen maar om intelligente standpunten in te nemen. Dat mensen als Hans Teeuwen opzettelijk religieuze spotliedjes schrijven om hun punt te maken is geen viering van die vrijheid, maar een pervertering ervan. De opkomst van het fundamentalistisch atheïsme is bedreiging voor de vrijheden van andere minderheden in Nederland, maar hoe we die bedreiging moeten bestrijden is moeilijk te bepalen. Ideeën?

Luuk


PS.

http://weblogs2.nrc.nl/discussie/2008/06/07/worden-christenen-gediscrimineerd-in-het-politieke-debat/

Om de gevoelens die bij veel atheïsten leven onder woorden te brengen is het aardig eens wat te quoten uit reacties op de stelling dat Christenen gediscrimineerd worden in het politieke debat:

[quote]
Henk Mommaas zegt:
zaterdag 7 juni 2008, 15:29 uur
De CristenUnie heeft een fundamenteel Christelijk gedachtengoed, het zijn dus fundamentalisten.
Vanuit de bijbel als dictaat politiek bedrijven daar waar het gaat over leven en dood is regeren vanuit een fata morgana en moet met alle middelen bestreden worden omdat iedere rationele grond voor besluitvorming TOTAAL ontbreekt.
Dan staan morgen ministers met de Koran te zwaaien, feitelijk doen ze dit al door poltitieagenten dat sprookjesboek voor de helft van de prijs aan te bieden.
Van discriminatie geen sprake, als je iemand gebrek aan helder verstand verwijt wil dit niet zeggen dat je hem discrimineerd.
[/quote]
Blijkbaar vind Henk dat regeren vanuit de bijbel elke rationele grond mist. Natuurlijk vergeet hij hier dat in dat geval elke bron van politieke inspiratie rationele grond mist. Waarom dit bij de bijbel erger zou zijn dan bij Das Kapital is onduidelijk. Gelukkig komt bij Henk de werkelijke aap uit de mouw: de Koran is het werkelijke gevaar. Kan ik inkomen, maar Henk’s reactie is overtrokken, getuige ook zijn eerste zin.
Een favorietje van mij:
[quote]
1. Chewtoy zegt:
zaterdag 7 juni 2008, 15:42 uur
CU poltici hebben last van het Calimero complex. Maar Christenen zijn de meest verwende bevolkingsgroep in ons land. Niemand staat het uitoefenen van hun levensovertuiging in de privésfeer in de weg. Maar zij zijn pas tevreden als zij die levensovertuiging aan alle andere burgers kunnen opleggen. Lukt het niet om anderen naar hun pijpen te laten dansen dan voelen zij zich gediscrimeneerd. Zielig hoor!
[/quote]
Het is Chewtoy niet gegeven het hoge Calimero gehalte van het eigen geschrevene te bevatten. Zin 1 en 2 zijn volstrekt elkaar tegenovergestelde.
Daarnaast lijkt er een groot gevoel van onderdrukking te heersen bij de toch dominante meerderheid der atheïsten. Ik snap nog niet hoe dit komt, iemand een idee?
Nog een toppertje van GeenStijl signatuur:
[quote]
1. m vd werf zegt:
zaterdag 7 juni 2008, 15:50 uur
De enigen die gediscrimineerd worden zijn ongelovigen.
De discussie rond de strafbaarheid van godslastering is daar het bewijs van.
Al mijn overtuigingen als ongelovige mogen bespot en veroordeeld worden, maar wee mijn gebeente als ik iets over jezus, mohammed, god of allah zou zeggen.
Dat is werkelijk de ene bevolkingsgroep boven de andere stellen.
Daarnaast probeert de christelijke minderheid wetenschappelijke vorderingen nog eens een halt toe te roepen, en kunnen we vandaag weer eens lezen dat de stadsdeelvoorzitter van Slotervaart de onbesmeurde hersenen van niet-gelovige kinderen wenst te bevuilen met sprookjes als het scheppingsverhaal.
Overigens ben ik van mening dat de PvdA verwoest moet worden.
[/quote]
Zin 1&2: Calimero. Zin 3: Jezus en God (door Reve zelfs als ezel afgebeeld) worden dagelijks in de media bespot en er wordt niet moeilijk over gedaan. Mohammed beledigen is er idd niet bij, terecht punt, want Moslims staan erop te mogen zeggen dat homo’s van flats geduwd moeten worden. Zin 4: Calimero. Zin 5: ethiekloosheid is natuurlijk HET antwoord op de technische vooruitgang! Right. Natuurlijk mogen kinderen alleen met bonafide, atheïstische propaganda in aanraking komen! Zin 6: Wilders/GeenStijl.

Nog een mooie:
[quote]
Eigenlijk denk ik dat je er maar beter om moet lachen. Zulke types als Slob en Kuiper kun je eigenlijk niet serieus nemen.
De hele maatschappij staat hier bol van christendom. Of het nu gaat om de winkelsluitingswet, beierende kerkklokken op zondagochtend, artikel 23. Alles, maar dan ook alles gaat over het christelijke geloof.
Gelukkig kwam er de laatste decennia wat frisse lucht, maar met CU komt de benauwde spruitjeslucht weer opzetten. Vrouwen moeten weer met de benen wijd en fokken, liefst zoveel mogelijk. Kinderopvang is eigenlijk niet de bedoeling. Lijden is gods wil, dus een toekomstig mens met een grote kans op erfelijke kanker hoort.
Dit soort gristeren verbeeldt zich dat ze de wijsheid en moraal in pacht hebben. O, wat word ik ziek van dergelijke lieden.
Alsjeblieft stuur die Slob en Kuiper terug naar de Veluwe. Laat ze eens ophouden met het discrimineren van ongelovigen.
[/quote]
Het is eigenlijk gewoon gênant wat een gebrek aan kennis en intellect hier tentoon gespreid word. Het is verder zelfs evident. Het is onmogelijk om in alle rede met dit soort lieden te spreken. Zij zullen niet rusten tot nu heerschappij aan alle minderheden is opgelegd.

Monday, March 16, 2009

Paus Floris I

Een veelbesproken impuls aan de nieuwe fundamentalistische atheistische beweging (zoals besproken in Samen Leven) komt van Floris v/d Berg en de zijnen met hun Nederlandse variant op de buscampagne. Er schijnt een bord langs de snelweg te staan met daarop “Er is waarschijnlijk geen god. Durf zelf te denken. En geniet van dit leven!” Het nieuwe aan deze fase van radicalisering en polarisering is dat atheïsten nu actief zieltjes willen gaan winnen. Hoe ironisch, atheïsten die “zich geroepen voelen tot zo’n pinksterachtige getuigenispolitiek” (naar Ger Groot). Maar daar stopt de ironie niet.

In een reactie op Ger Groot, die zich terecht schaamt voor zijn medeatheïsten, schrijft Floris: “Toch schrijft hij (GG), blijkbaar zonder het te begrijpen, precies wat onze beweegreden is: “Wat het atheïsme dwarszit [is] de moedeloze constatering dat het obscurantisme nog altijd niet geheel is uitgestorven.” en “Atheïsme is positief en normaal.” In feite zegt Floris hier dat hij alle abnormale, negatieve religieuzen wil laten uitsterven ten faveure van normale, positieve atheïsten. Het gaat verder: “Atheïsme, zolang het onderdeel is van een liberaal humanistische ideologie, is beter dan religie : voor vrouwen, voor homo’s, voor mensenrechten, voor mensen die zelf tot een oordeel willen komen, die wars zijn van zogenaamd geopenbaarde, maar niet-verifieerbare, niet-falsifieerbare ‘absolute waarheden’.” Nee, absolute niet-falsifieerbare/verifieerbare waarheden kunnen we niet tolereren! Maar dan: “God bestaat niet, en Allah, Zeus, kabouters en het vliegende spaghettimonster ook niet. God is een containerbegrip voor niet bestaande entiteiten.” Wacht eens Floris, wat is er met het woordje “waarschijnlijk” gebeurd? Was dat woordje niet het grote verschil tussen atheïsten en gelovigen? Atheïsten geloven toch niet in niet-verifieerbare ‘absolute waarheden’? Of is de atheïstische waarheid een boven twijfel verheven, absolute waarheid (die toevalligerwijs niet te verifiëren is)? Overigens vraag ik me af of atheïsme ook beter is voor ongeboren kindjes met een hazenlip die in Nederland zonder gene geaborteerd worden of voor de kinderen van ouders die vanuit hun egocentrische wereldbeeld hebben besloten dat ze niet meer van mama houden en hun gezin in de steek laten. In ieder geval gelooft Floris vd Berg, tegen zijn eigen principes in, dus in de absolute waarheid van het niet-bestaan van God. Dit is, ondanks de paradox, op zichzelf geen problematisch standpunt.

Echter, er begint een beeld van een totalitair atheïstisch systeem te onstaan: “De campagne voor atheïsme is een protest tegen de privileges van religie in de samenleving. Zo zijn er door de overheid gefinancierde religieuze scholen en religieuze omroepen.”
Het recht van ouders om zelf te kiezen wat voor soort opvoeding en onderwijs hun kind krijgt moet inderdaad per direct worden opgeschort! Lang leven de atheïstische staatsschool objectieve, openbare school. Zo kunnen alle kindjes netjes de absolute waarheid van Floris ingeprent gekregen zodat ze nooit de onzin van god serieus kunnen nemen. Dat is pas zelf nadenken! Dat een neutrale overheid zich puur en alleen om de kwaliteit rekenen en taal zou moeten druk maken en de rest moet negeren is natuurlijk een absurd idee. Werkelijk neutraal is goed atheistisch!

“Ook hebben gelovigen privileges inzake ethische kwesties: waarom worden imams, rabbis, priesters en dominees serieus genomen in ethische discussies en zitten er vaak gelovigen als gelovigen in ethische commissies? Religie zou niets meer moeten zijn dan een hobbyclub, waar mensen met dezelfde interesse zich bij aan kunnen sluiten.”
Maar wat is het atheïsme van Floris dan? En waarom heeft Floris meer recht om iets over ethiek te zeggen dan een dominee? Waar haalt Floris überhaupt zijn ethische overtuigingen vandaan? Er is toch geen waarheid? Hoe kom je er dan bij dat je gehandicapte kinderen niet zou mogen doden? Oh wacht, dat mag natuurlijk wel, want hun lijden is ondragelijk (hoe bepaal je dat de hoeveelheid “lijden” de standaard voor het leven bepaalt?). Maar goed, Floris eist dus alleenheerschappij op het ethisch gebied. Goed nieuws voor hem: de realiteit ligt dicht bij zijn wens, Nederland loopt voorop in de liberale wedloop.

“Religie is nog steeds wereldwijd een bron van ellende en onwetendheid. Homoseksualiteit, vrijheid van meningsuiting, medisch-ethische kwesties en vrouwenemancipatie zijn in het algemeen niet gebaat bij religieuze inmenging. De oppositie tegen wetenschap, het creationisme en Intelligent Design vanuit christelijke en islamitische hoek zijn ook geen pluspunten voor religie. ”
Oei Floris, die zit! Religie is vreselijk. Ik hoop ook dat alle mensen die door Christelijke organisaties in leven worden gehouden het geboden manna resoluut afwijzen! Natuurlijk zijn mensen louter gebaat bij de alles-moet-kunnen(-behalve-religie) ethiek van het atheïsme. Wellicht hadden aidspatiënten de seksuele ethiek van het christendom iets serieuzer moeten nemen, maar dat zijn de slachtoffers voor de goede zaak. Sorry! Over de wetenschap laat ik mij maar niet uit, maar de laatste zinsnede (geen kuddo’s voor religie) wekt wederom de indruk dat religie alleen zou mogen bestaan bij de gratie van Floris’ goedkeuren.

Laat ik Ger Groot nog een keer het woord geven: “Wat het atheïsme dwarszit, kan dus minder een godsdienstige revival zijn dan de moedeloze constatering dat het obscurantisme nog altijd niet geheel is uitgestorven. Het nam een hypotheek op een schitterende toekomst, die nu plotseling onaflosbaar blijkt. De rancune waarmee het om zich heen slaat, is dan ook goed te begrijpen. Voor wie nog geloofde in ‘de kracht van mensen’, moet het buitengewoon teleurstellend zijn dat die mensen het zélf zo vaak bij andere krachten zoeken.
In die ontgoocheling wortelt veel van de paniekerigheid van de recente atheïstische missionering, die (net als haar integristische tegenpartij) met publiciteitscampagnes minder het publiek lijkt te willen overtuigen dan zichzelf een hart onder de riem te steken. Dat is heel menselijk, maar daarmee nog niet verstandig, laat staan aantrekkelijk. Het zou de ongelovige in mij in ieder geval een lief ding waard zijn wanneer hij zich niet regelmatig zou hoeven te schamen voor zijn medestanders. In de huidige propagandaoorlog wordt het atheïsme van de weeromstuit opgezadeld met de achterlijkheid waarvan de gemiddelde godgelovige zich al enige tijd geleden heeft losgemaakt. “

Nou Floris, het zal je maar door je medestanders gezegd worden! Succes met je atheïstische kerstening van de samenleving. Dit zal jouw de Nederlandse Richard Dawkins maken en jouw een fantastisch inkomen garanderen! Dat was je ondanks je enorme bedelbanner op je website natuurlijk nog nooit te binnen geschoten! Paus Floris I, klinkt goed! Dat je daarmee een beetje lijkt op de RK kerk is slecht een extra element van de ironie in jouw vermakelijk poging je eigen atheïstische religie op te zetten!

Floris, ken je South Park? Ken je die eposide waarin Cartman naar de atheistische toekomst wordt gezonden? Erg geestig, ik kan het je aanraden!

Sunday, March 15, 2009

Einde aandeelhouderskapitalisme?

Met een bespottelijke triomfantelijkheid wordt (in de Volkskrant) de dood van het neoliberalisme en aandeelhouderskapitalisme gevierd. ZELFS de koning van het aandeelhouderskapitalisme en anti-christ van het socialisme, Jack Welsch, is “van zijn geloof gevallen”. Er zijn een aantal noodzakelijke, kritische opmerkingen bij deze “triomf van oud-socialisten” te maken.

Welsch zegt in het artikel: “Aandeelhouderswaarde is een resultaat, niet een strategie.” Dat überhaupt ooit iemand aan deze wijsheid heeft getwijfeld is moeilijk om te geloven. Vrij vertaald zou het oude adagium luiden: “Onze strategie is het maken van meer winst (=aandeelhouderswaarde).” Een dergelijke domheid is moeilijk voor te stellen, misschien ben ik te jong maar ik het nooit iemand horen zeggen.

Een cruciale passage in het artikel: “De winst en het dividend moesten liefst elk kwartaal omhoog, vond Welch. Om dat te bereiken nam hij GE duchtig onder handen. Elk bedrijfsonderdeel moest bij de twee grootste spelers in zijn markt horen, en jaarlijks werden de 10 procent slechts presterende managers ontslagen. De koers van GE spoot omhoog, en het personeel – op het laatst werd eenderde in opties beloond – profiteerde mee.” De fout zit in de visie dat de winst en dividend elk kwartaal omhoog moet. Dit geeft inderdaad perverse prikkels en kan geenszins als resultaat van strategie worden gezien. Sowieso moet de koers van een bedrijf altijd worden vergeleken met de koers van vergelijkbare bedrijven, want veel markttrends liggen buiten de invloed van het bedrijf. Daarnaast is alleen koersresultaat over langere tijd interessant. Een strategie heeft tijd nodig om vorm te krijgen en vruchten af te werpen, in de tussentijd moet het wel vertrouwen wekken. Echter, een CEO verdient een kans en 1 kwartaal is geen kans, dan is minstens 2 jaar. Tot zover eens met de criticasters.

De passage erna beschrijft een strategie (=reorganisatie/alleen marktleiders in portfolio/ontslaan slechtste managers) , een visie om resultaat te halen. Dit is een volstrekt legitieme manier van zaken doen, er is ook geen alternatief. Dit is strategie in actie en aandeelhouders hadden meteen vertrouwen in de strategie. Dit is iets anders dan cijfers opkloppen (zie Ahold). Aandeelhouders zijn niet de kwartaalparasieten waarvoor ze vaak versleten worden. Zie bijvoorbeeld het geduld met autist Rijkman Groenink.

De huidige ‘verlichting’ is dus niets meer dan common sense. Het betekent allerminst dat aandeelhouderswaarde niet meer het absolute, onbetwiste, nummer 1 doel is van een (publieke) onderneming is. Strategie formuleert hoe je dit doel gaat bereiken. Een goede strategie lijdt tot winst wat leidt tot waarde. Dit is een waarheid als een koe. Het enige verschil in inzicht is hooguit dat waarde over de lange termijn gecreëerd word en niet van kwartaal op kwartaal. Het kan hier dus geenszins een afscheid van het aandeelhouderskapitalisme betekenen maar wel een afscheid van onrealistisch aandeelhouderschap en eventueel de (volstrekt uit de hand gelopen) bonuscultuur. Dat maakt het systeem sterker voor de toekomst.

CDA moet kleur bekennen

Het CDA heeft het moeilijk en gaat cruciale weken tegemoet. Nu de PvdA, redelijk halfslachtig, een soort standpunt tov integratie heeft geformuleerd zijn alle ogen op het CDA gericht.

In zijn column schrijft Afshin Ellian erover: “Wouter Bos heeft gelijk: het CDA heeft geen enkele principiële opvatting over integratie. In 2002 zweeg het CDA over integratie. De partij liet het thema aan Pim Fortuyn over. Daarna schreven ze een regeerakkoord conform de opvattingen van de LPF. Een paar maanden later schreef het CDA een ander regeerakkoord dat deze keer in overeenstemming was met de ideeën van VVD. In deze fase sprak minister Verdonk ook namens het CDA.”

Ik kan niet anders dan de mening van Ellian onderschrijven. Het CDA mist een heldere toon, de PvdA mist die ook maar daarvan kan, gezien haar ideologische traditie, ook weinig verwacht worden. Samen vormt de combinatie een cocktail van intellectuele en ideologische leegte die heeft kunnen leiden tot het Vogelaardebacle en het huidige beleidsvacuüm. Van de CU kan helaas ook weinig verwacht worden. Zij hebben zichzelf een knuffelimago aangemeten, wat niet erg uit de verf komt. Politiek is hard. Het wetenschappelijk bureau van het CDA heeft recent wel een rapport gepubliceerd over integratie, maar een publieke follow-up ontbreekt. Dit rapport bevat een aantal uitstekende handvatten voor beleid en benoemd de problemen zoals ze zijn zonder te hard of ongenuanceerd te worden (helaas stelt het wel dat allochtonen nog gediscrimineerd worden, wat ik zelf bestrijd). Na het PvdA congres heeft het CDA een unieke kans om door te pakken en een stevige, duurzame lijn tov integratie in te zetten. Dit zal Wilders deels het wind uit de zeilen halen. Het wordt tijd dat zijn achterban door het CDA ook serieus genomen word.

Naast de integratiekwestie mist de Christenunie steun van het CDA in ethische kwesties. Ook dit is een alarmerend signaal. Het CDA heeft namelijk niets gedaan om ethisch-conservatieve kwesties aan te pakken, dan wel terug te draaien na de jaren van liberaal paars. Sterker, de katholieken wilden helemaal niet met de ‘radicale’ CU regeren. Stiekem heeft het ethisch liberalisme het CDA in handen gekregen. In herken dit in de overtuigingen van mijn vrijzinnig protestantse ouders die binnen het protestantisme een redelijke (PKN) mainstream vertegenwoordigen. Uiteraard hoeven we van de katholieken, waar 90% überhaupt nooit meer een kerk van binnen ziet wat te begrijpen is gezien de entertainment waarde van katholieke missen, niets te verwachten. Het gevaar is dat het CDA zijn toegevoegde waarde in het bestel met deze lijn definitief op het spel zet. Wie moet anders de waarde van het menselijk leven beschermen?

Een lichtpunt binnen het CDA is het CDJA waar een conservatief reveil heeft plaatsgevonden. Ik ben dan ook trots lid van deze club. Hulde voor v/d Moolen, de voorzitter, en zijn bestuur. Zij kunnen het CDA gaan sturen in de toekomst.

Thursday, March 12, 2009

WIJ en ZIJ

De recent verijdelde aanslag op een IKEA onderstreept twee treurige waarheden. Allereerst betekent dit dat er in Nederland genoeg Islamitische/Marokkaanse lieden de beschaving, waarvan ze zelf vaak zonder arbeid de genereuze vruchten plukken, haten en haar ondergang nastreven. Daarnaast blijft alertheid en een gezonde achterdocht tegen deze groep noodzakelijk.

Deze nieuwe ontwikkeling in de weinig glorieuze integratie van, met name de Marokkaanse, niet-westerse allochtonen is weer een klap voor alle multiculti fundamentalisten. Het moet ook voor hen steeds moeilijker worden te geloven dat Islamieten een waardevolle toevoeging zijn voor de samenleving. Daarnaast, nog veel erger, is het een klap voor de welwillende, hardwerkende leden van bovenstaande groep.

Zo heb ik een Somalische (over failed-states gesproken) Islamitische kennis die hier als jongetje naartoe is gevlucht en zich volledig in de Nederlandse samenleving heeft geïntegreerd. Hij spreekt perfect Nederlands, is hoog opgeleid en heeft een uitstekende baan (wat mij wederom duidelijk maakt dat discriminatie in Nederland praktisch non-existent is). Daarnaast is hij overtuigd moslim. Thans is hij van mening dat er voor immigranten geen enkel excuus is om niet te slagen in Nederland. Begrijpelijk is zijn geval, want hij stond bij aankomst 3-0 achter ten opzichte van zijn Marokkaanse evenknieën en staat inmiddels glorieus 3-0 voor.

Deze voorbeelden van Islamtische topperformers (die overigens ook Nederlandse bekeerlingen zoals Michael van der Galien bevat) zijn enerzijds geen bewijs dat de Islam onze sympathie verdient en dat alle negatieve Islamieten (of: “kut marokkanen”) uitzonderingen zijn, daarvoor zijn ze in te grote aantallen en zijn de positieve voorbeelden te schaars. Anderzijds betekent het wel dat we onze blik open moeten houden naar onze Islamitische medestanders en zeker niet, zoals Wilders, onszelf fascistische standpunten moeten toe-eigenen zoals het verbranden van de koran. Wilders maakt zich daarmee, ironisch genoeg, een vijand van het gesproken woord.

Vooralsnog heeft de islamisering van Nederland vooral negatieve effecten. Veel moslims zijn hier gekomen voor de rijkdom en zonder de intentie hun overtuigingen en levenswijze ondergeschikt te maken aan Nederlandse normen en wetten. Daarin zijn ze decennia lang gefaciliteerd door de politiek correcte overtuiging dat als WIJ ons aanpassen ZIJ zich ook zullen aanpassen. Het faillissement van deze overtuiging begint langzaam tot de samenleving door te dringen. Het wordt dus hoog tijd om handweigeraars te ontslaan en WW te ontnemen , burqa's en hoofddoekjes te verbieden, werklozen verplicht aan het werk te zetten om hun bijstand te behouden, etc. Het wordt tijd dat WIJ de normen in Nederland bepalen en niet zij. Zolang de dreiging van terreur en criminaliteit aan de moslimgemeenschap blijft kleven zijn we genoodzaakt in termen van WIJ en ZIJ te denken. Helaas.

Positieve Discriminatie

Soms komt steun uit onverwachte hoek. Na eerdere berichten over het discrimineren op basis van ras en geslacht door minister Guusje Ter Horst bij de politie (en eigenlijk alle departementen van de overheid) kon een kamerreactie niet uitblijven. Dergelijke misstanden zijn opzichtig absurd en feitelijk ook in tegenspraak met artikel 1 van de grondwet dat de reacties nogal lauw waren. Door minderheden (alhoewel hoogopgeleide vrouwen in de meerderheid zijn tov mannen) zo opzichtig te debiliseren bewijs je ze geen dienst. Excuus Truus of Token Black, het zijn iconen van onderdrukking die er niet is en het bewust klein houden van groepen die, zie Obama, prima in staat zijn zichzelf te ontwikkelen.

Maar ik heb mij in positieve zin verbaasd over D66:
“D66 is fervent tegenstander van de 'positieve discriminatie' die Ter Horst voor ogen heeft. De oppositiepartij vindt dat mensen op die manier tot lid van een groep gereduceerd blijven. Koser Kaya wil mensen naar eigen zeggen benaderen als individu en 'bevrijden van een groepsstigma'.”
Dat er überhaupt mensen zijn die het hier niet mee eens zijn is al opmerkelijk, maar ik had zeker van onze links-liberale goed-mensen van de anti-religiepartij D66 verwacht. Maar ere wie ere toekomt. Two thumbs up for Kaya!

Wednesday, March 11, 2009

Welcome

This blog will focus on developing conservative thinking and promoting it's political ideas to the public.