De recente truc die Erdogan de NAVO flikte bij de aanstelling van Rasmussen als Secretaris-Generaal en waarbij Jaap de Hoop S heel ver voorover heeft moeten buigen (voor Jaap, als goed katholiek, geen probleem overigens) laat zien dat Turkije zeer ver verwijderd staat van westerse vrijheid. Zij heeft daarom geen toekomst in de EU, de EU is al verdeeld genoeg. Het is dan ook opzienbarend dat Obama afgelopen weekend heeft opgeroepen om Turkije lid te maken van de EU.
Hij zegt: “'De Verenigde Staten en Europa moeten moslims benaderen als onze vrienden, buren en partners in de strijd tegen onrechtvaardigheid, intolerantie en geweld. We moeten een relatie smeden die gebaseerd is op wederzijds respect en wederzijdse belangen'.
Interessante frase van de zwarte messias. Wat heeft de roep om excuses voor de cartoons (een uiting van een mening, geweldloos) te maken met deze gedeelde strijd tegen intolerantie en geweld? Het waren de moslims die de Deense ambassades aanvielen, ZIJ moeten hun excuses maken. En waar zijn de wederzijdse belangen in deze discussie? Erdogan ontpopt zich als een Islamitische praatpop van fundamentalistische haatbaarden. Op die basis is elke vorm van samenwerking zinloos.
Gelukkig is er ook hoop, want het Turkse volk loopt niet meer onvoorwaardelijk met hem weg. Zijn kleine verlies in een recente lokale verkiezing kan een kentering betekenen. Aan de andere kant moet deze verkiezing niet overdreven worden. Chavez heeft in Venezuela ook weleens een referendum verloren om de volgende weer te winnen (eerlijk?).
Nee, Obama had beter Erdogan kunnen oproepen de westerse vrijheden te respecteren en zelfs te omarmen. Moslims bekritiseren is een zeer belangrijk recht in de westerse wereld, Moslims beledigen zelfs ook. Het laatste getuigt echter van weinig smaak, alhoewel Moslims absurd lange tenen hebben. Obama moet deze strijd niet onnodig op de spits drijven. Europa heeft het moeilijk genoeg met het bepalen van haar strategie. Tot er een heldere richting is ingeslagen ten opzichte van de Islam in europa heeft Turkije niets in de EU te zoeken. Zolang een stevige lijn tegen Islamitische waarden politiek incorrect blijft kan Turkije nog lang wachten.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Het is veel minder opzienbarend dat Obama oproept tot snelle aansluiting van Turkije bij de EU als je in ogenschouw neemt dat de VS daar altijd al een voorstander van zijn geweest omdat het Turkije zou inkapselen in Europa. De VS heeft daar lusten van, terwijl de EU ook met de lasten te maken krijgt.
ReplyDeleteIk denk overigens dat het er met de burgerlijke vrijheden in Turkije niet veel beter voor zou staan onder de Kemalisten, of misschien zelfs slechter in bepaalde opzichten. Het punt is uiteindelijk niet welke partij er aan de macht is in Turkije en of dat nu islamisten, laïcisten of iets daartussen zijn, maar dat het land fundamenteel tot een andere beschaving behoort dan de lidstaten van de EU. De vrijheidsgezinde democratie die we in het Westen kennen is er niet gekomen doordat we ons geconformeerd hebben aan toetredingscriteria, maar die vloeide voort uit een cultureel erfgoed. De idee dat Turkije op afzienbare termijn een Europees land kan worden is nóg een variant op de maakbaarheidsgedachte.
mee eens!
ReplyDeleteal gelden voor veel oost-eu landen die verschillen al, dat brengt ook genoeg gelazer!
Dat laatste ben ik dan weer niet helemaal met je eens. Er is een belangrijk verschil tussen Midden- en Oost-Europese landen en Turkije, namelijk dat die Midden- en Oost-Europese landen veel meer delen in dezelfde traditie als de West-Europese landen. Dus ofschoon ze geen diep gewortelde democratische traditie hebben, vanwege de communistische overheersing en daarvoor vanwege de overheersing door grootmachten (Pruisen, Habsburgers, Rusland, Ottomaanse Rijk), zijn wel dezelfde beschavingselementen aanwezig, waaruit in het Westen de vrijheidsgezinde democratie al eerder is voortgekomen en zich al langer heeft kunnen ontwikkelen. Kortom: Centraal- en Oost-Europa heeft veel meer dan Turkije gemeen met West-Europa. Het feit dat veel Centraal- en Oost-Europese landen zich sinds de jaren negentig (en dat is toch relatief kort geleden) zo snel ontwikkeld hebben tot volwaardige EU-lidstaten spreekt in dat verband boekdelen.
ReplyDeleteWe zien nu dus ook dat de uitbreiding van de EU bepaalde grenzen bereikt. Landen zoals Rusland en Turkije hebben een heel andere traditie in cultureel, sociologisch en staatkundig opzicht dan West-Europa en zelfs dan Centraal- en Oost-Europa.
Ik zie overigens niet direct op welk 'gelazer' je doelt. Natuurlijk Bulgarije en Roemenië zijn te vroeg toegelaten, maar ik zie daar geen fundamentele of onoverkomelijke problemen.
Ik doelde vooral op Polen en haar ultra-Katholieke regering.
ReplyDeleteBen helemaal met je eens dat zij veel dichter bij de rest staan, maar toch zie je dat Polen redelijk vaak dwars gaat liggen.
Nou heb ik vaak wel sympathie voor Polen's standpunten, dus ik vind het wel geestig. Het maakt de EU er echter niet bestuurbaarder op.
Nou, dat katholieke is helemaal niet zo het probleem hoor, volgens mij was het vooral een personele kwestie, die gebroeders Kaczinsky vonden het wel tof om iedere mogelijkheid te benutten om Brussel tegen de haren in te strijken (en Berlijn, en Moskou en San 'Gay Capital of the World' Francisco trouwens). Maar nu Tusk premier is, is 't al veel rustiger, komt niet eens doordat hij van een andere partij is volgens mij.
ReplyDeleteEn verder moet de EU er ook maar aan wennen dat niet iedereen voor abortus en homorechten is, daar staat Polen echt niet alleen in, in Centraal- en Oost-Europa, maar ook Ierland, Malta en Portugal, Italië in enige mate.
Mee eens, maar dergelijke strapatsen kunnen in 1 klap het hele procees frustreren (blijkt dus uit de praktijk). Erdogan houdt wel van een streek, dus ik denk dat iedereen binnen de EU er wel een beetje klaar mee is.
ReplyDelete