De Filantroop

Heb gister het stuk van Genio de Groot, De Filantroop, naar het gelijknamige boek van Dalrymple, gezien. Echt geniaal! Genio speelt erg goed, het is niet makkelijk om 1,5 uur te vullen in je eentje maar het lukt hem met gemak! De teksten zijn buitengewoon eloquent, een lust voor een ieder met een zwak voor taal. De filosofische concepten en redenaties zijn zeer scherp en overtuigend geformuleerd, erg uitdagend en interessant. Een absolute aanrader dus.


Lees meer:
http://www.simber.nl/?p=896

Wat is erger? Een kevertje zijn pootjes uittrekken en een vogeltje laten stikken in een glazen pot of het lijden van dieren in de bio-industrie in stand houden door vlees te eten? Graham Underwood vindt het laatste en als u dat met hem eens bent heeft hij u nog veel meer te vertellen. Maar pas op: Underwood is een seriemoordenaar en voor u het weet heeft hij zichzelf vrijgepleit van zijn gruwelijke daden.

Underwood is het hoofdpersonage uit het boek De Filantroop van de Engelse psychiater en columnist Theodore Dalrymple, die ook in Nederland bekendheid geniet als conservatief en criticus van het liberale gedachtegoed. Het boek werd door acteur Genio de Groot voor het theater bewerkt en ging dit weekend in première in aanwezigheid van de auteur.

De Filantroop is een solo van De Groot, opgevoerd als afwisseling van Underwood’s redevoering over ethiek en zijn herinneringen. Met sonore stem en veel rust dient hij de slimme redeneringen op onderbouwd met argumenten ontleent aan De Sade, Dostojevski en Celine. Het centrale punt van Dalrymple – de liberale ethiek van moreel relativisme kan gemakkelijk gebruikt worden om het slechte te vergoeilijken – komt in deze hyperbolische case study helder naar voren.

De Groot maakt van Underwood een ver neefje van Hannibal Lecter, met obsessieve precisie legt voorwerpen precies in de hoek of in het midden van de tafel. Met een zakdoekje veegt hij alle oppervlakken die hij aanraakt schoon. Klavecimbelmuziek maakt het beeld van de intellectuele psychopaat helemaal af

Een punt is dat De Groot nog erg onvast is in de tekst, met verwarrende versprekingen tot gevolg. Maar een veel groter probleem is dat zijn podiumuitstraling veel te aardig is voor deze rol. In het decor van grof gelaste stalen meubels blijft hij een vriendelijke oom en de zwaarte van zijn 22 moorden verdampt in de smeuïg opgediende argumentaties. Zo verdampt de eventuele spanning van een seriemoordenaar die zich weet te rechtvaardigen en wat overblijft is een vlakke voorstelling.

Eén moment breekt daar doorheen. Als de filantroop een serie pakjes uitstalt en even de suggestie weet te wekken dat in het touw en pakpapier een in stukken gehakt mensenlichaam zit. Verder blijf het intellectuele spielerei.

Na afloop van de voorstelling was Dalrymple te gast van een nagesprek waar hij zich witty en welbespraakt, uit de losse pols Burke en Shakespeare citerend, door de in moeizaam Engels gestelde vragen loodste. Hij toonde zich daarbij een stuk genuanceerder dan in zijn columns.

Met een mengeling van geamuseerdheid en zorg vertelde hij over twee boeken over echte seriemoordenaars die onlangs verschenen: “Ze bleken verbazingwekkend overeenkomstige argumenten te gebruiken als mijn Filantroop.”

Dalrymple prijst de “gepassioneerde” acteur De Groot en hoopt dat succes in Nederland zou helpen om het stuk ook in Engeland op het toneel te krijgen. Hij verwacht niet dat zijn tegengestelde politieke visie een probleem zal zijn in de kunstwereld: “Dat zou paranoïde zijn.”

De Filantroop van Genio de Groot. Gezien 26/9 in Bellevue. Tournee t/m 19/12. Meer info op www.defilantroop.net


http://www.impresariaatwallis.nl/Default.aspx?id=17699
Genio de Groot speelt de tot levenslang veroordeelde seriemoordenaar Graham Underwood.



Vanuit zijn cel blikt Underwood terug op zijn levenswandel. Afkomstig uit de onderklasse, en als kind door zijn omgeving mishandeld en vernederd, weet Underwood op eigen kracht hogerop te komen. De positie van “kleine” ambtenaar van de Afdeling Huisvesting, frustreert hem tot op het bot maar verschaft niettemin de mogelijkheid een diep gekoesterde wens te realiseren: intellectuele kennis vergaren en zich nuttig maken voor de samenleving. Door filantropie gedreven pleegt hij op uiterst geraffineerde wijze vijftien (bewezen) moorden. Eenmaal in de gevangenis is hij nog niet klaar met zijn levenswerk. Met een meesterlijke redevoering pleit hij zich zelf onschuldig en presenteert de samenleving een gepeperde (morele) rekening. Daarmee is het gevaar alleminst geweken.



Het fictieve verhaal van De filantroop, testament van een seriemoordenaar (1995) was de opmaat van het spraakmakende oeuvre van Theodore Dalrymple. De Engelse auteur/psychiater, was jarenlang werkzaam in een ziekenhuis en een gevangenis in een Londense achterstandswijk. Met de De filantroop schreef hij een bijtende satire over de moderne moraal. Genio de Groot: “Op indringende wijze maakt hij voelbaar dat morele integriteit in ons doen en laten een uiterst rekbaar begrip is: een elastisch masker waar achter schijnheiligheid, lafheid, opportunisme, onmacht of intellectuele kletskoek schuil kan gaan.”



Een eigentijdse intellectueel zal er nog een hele kluif aan hebben om het betoog van de moordenaar te ontzenuwen. …verplichte kost voor de hele strafrechtelijke sector. De Volkskrant *****


Genio de Groot neemt in samenspraak met de auteur zelf de toneelbewerking van De filantroop voor zijn rekening. Genio is al meer dan 30 jaar actief als acteur en theatermaker. In zijn werk beweegt hij zich graag op het breukvlak van humor en drama. Als medeoprichter/acteur van De Ploeg speelde hij in al hun voorstellingen. Recentelijk was hij te zien in De gravin van Parma o.a. als de vilein geestige kapper Giuseppe.