Dierenterrorisme is ook terrorisme

Soms heb je van die momenten dat je, geheel tegen je eigen verwachting in, jezelf realiseert de Nederlandse medemens zwaar te hebben overschat. Ik had net een dergelijk moment en voelde meteen de behoefte in de spreekwoordelijke pen te klimmen. De aanleiding was een opinieartikel in Trouw van Niko Koffeman, Eerste-Kamerlid voor de Partij voor de Dieren. Ik hoor u denken dat van een lid van die partij weinig verwacht mag worden. U heeft natuurlijk gelijk, maar ook Niko kan het wel heel bond (!) maken.

Niko’s these is dat Dierenactivisten geen terroristen zijn. Reden? “...het is niet onbegrijpelijk dat een wet die stelt : „Het is verboden om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is, bij een dier pijn of letsel te veroorzaken dan wel de gezondheid of het welzijn van een dier te benadelen”, bij mensen tot wanhoop en frustratie kan leiden, wanneer die wet met voeten getreden wordt. Wanneer elk leed dat bedacht kan worden, ook door mensen aan dieren wordt aangedaan, straffeloos is.”
Vrij vertaald: dierenactivisten zijn (terecht) zo begaan met het onrecht dat dieren wordt aangedaan dat het niet zo erg is dat ze mensen bedreigen, auto’s vernielen en politici vermoorden.

Er zijn een aantal bezwaren te maken op deze visie.
1. De wet stelt: Het is verboden om zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is...etc. Wat is een redelijk doel? Ik (en met mij 15 miljoen andere Nederlanders en de wetgever/handhaver) vind vleesconsumptie een zeer redelijk doel, Niko uiteraard niet. Dat is zijn goed recht, maar in Nederland bepaalt de rechter de handhaving van de wet en niet Niko Koffeman of Volkert vd Graaf. (Op gewelddadige wijze) voor eigen rechter spelen, hoe nobel de zaak ook, is een vorm van (ondemocratisch) terrorisme.
2. Van Dale: Ter•ro•ris•me het; o het onder druk zetten ve regering of bevolking door daden van terreur. Dat is precies wat dierenterrosten doen, ze zetten lieden op onrechtmatige wijze onder druk om hun “onethische” praktijken te stoppen.
3. Het accepteren van dierenterrorisme als “ethisch verantwoord” terrorisme is een juridisch hellend vlak van de eerste categorie. Moslim terroristen vinden namelijk dat Nederland Moslim moet worden, desnoods met geweld. Er zijn waarschijnlijk meer “Nederlanders” die dat doel steunen dan het doel van de dierenterroristen, dus waarom zouden we dat dan ook niet als “ethisch verantwoord” terrorisme bestempelen?
4. Hetzelfde argument geldt voor geweld gedreven door “frustratie”. Een fatsoenlijk mens beheerst zijn frustratie, we zijn immers geen dieren.

Als Niko en kompanen vinden dat de wet niet word nageleefd moeten ze OF de wet veranderen (mbv hun partij) OF de juridische strijd aangaan. Dat doe je in een beschaafde samenleving. Daar is geen plek voor geweld, hoe nobel de zaak ook. Het pleiten voor het legaliseren (of welke vorm van goedkeuring dan ook) van geweld is de schaamte voorbij en een gotspe voor een Nederlandse volksvertenwoordiger.