I (used to) love the EU

Wat is er gebeurd met Neerlands liefde voor Europa? Het is decennia lang goed gegaan. Het ontstaan van de EU heeft Europa ongekende economische groei en politieke stabiliteit gebracht. Waarom kunnen we niet doorpakken naar een Verenigde Staten van Europa? Ik hoor mijn vader nog spreken over de “Europese eenwording”. Maar tegenwoordig lijkt het eerder alsof de EU op knappen staat. Zelfs Ierland, het land dat potverdulleme het meest heeft geprofiteerd van de EU in termen van welvaart, heeft laten weten in een referendum (in direct) niet enthousiast te zijn over de EU.

Ik ben in principe voor de vergaande vorm van samenwerking die we hebben zien ontstaan in de afgelopen 50 jaar. Zelfs de invoering van de EURO is in mijn ogen een doorslaand succes. Het heeft de bubbel in Ierland en Spanje wel enorm opgeblazen, maar zoiets was te verwachten. Die economieën worden door deze recessie in het stramien van de Duits-Franse economische cycli gedrukt. Hierdoor zal het monetair beleid van de ECB niet meer voor zulke bubbels zorgen in de toekomst. Toch zal de ervaring van Ierland Engeland behoorlijk huiverig maken om toe te treden. Al met al is de EURO een sterke munt en faciliteert ze economische interactie tussen, met name voor het MKB. Laten we ook het punt van duurzame vrede in Europa niet onderschatten. Nee, de EU is een enorm succesvol project te noemen. In principale vind ik het dan ook onterecht dat veel conservatieven zich tegen de EU keren.

De EU heeft echter een bureaucratisch karakter gekregen die zijn weerga niet kent. Het parlement is een aanfluiting, de grondwet een fiasco en de ambtenaren een ongekende geldslurpmachine. In plaats van de EU simpel en bescheiden te houden, daar waar de voordelen optimaal en de kosten minimaal zijn, hebben de krachten der bureaucratie hun werk weer ongekende kracht gedaan. Het toppunt van de gekte is de maandelijkse verhuizing van het parlement, a EUR 100m (HET bewijs dat Fransen egocentrische, arrogante, oncoöperatieve kwallen zijn). Daarnaast is ook de beleidsinvloed van de EU tot ongekende grootte toegenomen. Men heeft zich de grenzen van de acceptatie van burgers te weinig aangetrokken. Dat kun je een bureaucratie nauwelijks verwijten, maar de nationale overheden wel.

Een grondwet had wat duidelijk kunnen scheppen over wat wel en wat niet tot het terrein van de EU hoorde. Echter, het kwaad was al geschied. Burgers pikten het niet langer, de grondwet werd een fiasco. Het resultaat is een EU in de houtgreep, het kan geen kant op. Dit is een gemiste kans. We hadden de EU dichter bij de burgers kunnen brengen, we hadden helderheid kunnen scheppen in de onduidelijkheid over de lengte van haar klauwen. Het mocht helaas niet zo zijn.

Toch kan de EU, ondanks haar gebreken, een blijvende bron van stabiliteit en welvaart zijn. Daar moeten wel een aantal dingen voor gebeuren.
1. Straatsburg moeten we schrappen als parlementsstad zodat die belachelijke verhuizingen niet meer hoeven.
2. Het parlement moet drastisch verkleind worden.
3. De EU moet primair om stabiliteit, veiligheid, milieu en bovenal het creëren van welvaart gaan.
4. Er moet een Senaat worden gecreëerd om kleine landen hun invloed te laten behouden (naar Amerikaans voorbeeld).
5. De EU moet haar landbouwbeleid (/subsidiepot) afschaffen en het geld teruggeven aan de leden. Ze moet sowieso haar subsidiemacht drastisch inperken.

Ik geloof dat met een lean-and-mean organisatie, de EU weer effectief en responsief kan worden. Met een helder mandaat van de burgers kunnen ze Europa beter, veiliger en welvarender maken. De krachten van de bureaucratie moeten echter wel hevig bevochten worden, daarvoor gaan we de komende tijd naar de stembus. Ik stem CDA omdat dit uit de stemwijzer kwam, maar de ideale partij bestaat niet. Ik stem in ieder geval wel VOOR de EU!!