Horeca heeft daling aan zichzelf te wijten

Heel de horeca klaagt over het rookverbod, dit zou de reden van hun omzetverlies zijn. Ik bracht hier eerder al tegenin dat I) de omzetten al langer daalden II) de horeca zelf haar prijzen had verhoogd III) er grote verschillen in effecten zitten (duidend op eigen invloed van de ondernemer) IV) de crisis een veel grotere invloed heeft.

Bovenstaande redenering lijkt te kloppen muv punt IV, want een aanverwante sector, bioscopen, laat een 12% omzetgroei zien de eerste helft van 2009. Aangezien bioscopen een directe concurrent zijn van horeca is als het gaat om avondvermaak kan je concluderen dat de horeca ook aan concurentiekracht verliest, een nieuw argument dus. De sector is toe aan vernieuwing, aan klantgerichtheid en aan een positieve attitude.

Horeca moet meer poetsen en minder lullen

Als het slecht met mensen gaat hebben ze de neiging de schuld buiten zichzelf te leggen. Een bijzondere uiting van dit gedrag is het populaire en volstrekt misplaatste “ik ben depressief” van mensen wiens leven nogal wat tegenslag kent. Hiermee zegt iemand dat ziek is, het dus niet zijn schuld is en dat iemand anders (dokter) het voor hem op moet lossen. Wat ze eigenlijk zouden moeten zeggen is “ik ben ongelukkig”, want daarmee geven te toe dat ze zelf schuldig aan de situatie zijn er dus ook wat aan kunnen doen. Ik meen dat dit verschijnsel extern attribueren heet in de psychologie, maar pin me er niet op vast.

Eenzelfde gedrag zien we vandaag de dag bij de horeca. Alhoewel het CBS duidelijk heeft gemaakt dat de omzetdaling van de horeca niet aan het rookverbod ligt blijven ze erop staan dat het vooral komt door het rookverbod. De discussie nadert echter een climax omdat een deel van de horeca wel aan de slag is gegaan met de nieuwe situatie en, zoals de Koninklijke Horeca Nederland al vorig jaar meldde, succesvol is en duidelijk minder omzetdaling ziet. Het zijn nu nog de kleine cafeetjes die klagen omdat ze geen rookkamer kunnen aanleggen waar grote cafés dit wel kunnen.

De rechtbank van Breda is het nu met ze eens. Ze vindt dat er sprake is van concurrentievervalsing. Tevens stelt ze dat een café zonder personeel ook geen rookverbod hoeft in te voeren. Het ging immers om het beschermen van werknemers. Deze bizarre redenering wordt terecht aangevallen door twee schrijvers van het KWF in Trouw. Een ondernemers is zelf immers ook medewerker en staat ook onder bescherming van de ARBO wet. Ze stellen: “Als we de redenering van de rechter in Breda over het rookverbod doortrekken, mag een glazenwasser die een eenmanszaak heeft zijn ladder tegen de muur zetten en ramen lappen boven de tien meter werkhoogte. Hem dit verbieden – in de redenering van de rechter – betekent oneerlijke concurrentie. Deze man met zijn eenmanszaak kan immers minder gemakkelijk investeren in een hoogwerker of rolsteiger, iets wat de grote glazenwasserbedrijven wel kunnen. Er wordt duidelijk met twee maten gemeten.” Touché!

De werkelijke reden van omzetdaling is tweeledig. Een, we zitten in een crisis, iedereen heeft omzetdaling. De horeca is een luxe waarop makkelijk bezuinigd kan worden. Het is dus logisch dat zij het hardst worden geraakt. Twee, de horeca heeft zelf schuld door de invoering van de euro (illegaal) aan te grijpen om de prijzen te verhogen. Daarnaast heeft het leven mij in Singapore wel geleerd dat de Nederlandse horeca extreem klantonvriendelijk is en verre van hip. Misschien zijn klanten wel een beetje klaar met naar bier (en rook) stinkende, donkere hollen met vadsige bartijgers die na 5 pils nog proberen te darten. De omzetten van deze kroegen ging al ruim voor het rookverbod naar beneden.

Overigens mag je zowel in New York als in Singapore niet roken in de horeca en staan de kroegen alsnog dagelijks vol (en reken maar dat het gezellig is!). Roken maakt een kroeg alleen maar onprettig. Je kleren gaan stinken, je ogen prikken en je bent bezig een dodelijk gezwel te ontwikkelen. Gezellig hoor!

Nee, de horeca moet minder lullen en meer poetsen, dan komen de klanten echt wel terug.