Gisteren in De Pers iets wat exemplarisch voor de pers: een drie pagina special over hoe fatsoenlijk en goed we in Nederland wel niet zijn omdat we het homohuwelijk kennen. Alle landen die het niet hebben zijn achterlijk, zo was de strekking.
Nu had ik gister een kleine discussie met een collega over de vraag waarom Nederlanders zo massaal de Amerikaanse Democraten steunen. Hij dacht dat dit door de domheid van de Amerikanen (typische arrogante houding), ik dacht dat het vooral aan de Nederlandse media die zonder uitzondering de GOP als het kwaad zien. De homospecial van De Pers was hier een goed voorbeeld van. Er hangt in persland een hardnekkige liberale cultuur die iedereen die het oneens is als "achterlijk" of "kortzichtig" beschouwt en zichzelf als "verlicht" en "open minded" beschouwt. Dat je hiermee kuddegedrag pur sang tentoon sprijd is natuurlijk ironisch en reden genoeg deze misplaatste arrogantie te bekritiseren. Van "openmindedness" kan al helemaal geen sprake zijn, het is our way or the highway.
De homolobby in Nederland is daar het ultieme voorbeeld van. We zien het dansen van schaarsgekleede nichten op boten, met de minister en vertegenwoordigers van het leger, als ultieme beschaving en fatsoen. Dan heb ik het nog niet over de gedoogde afwerkplekken in natuurgebieden, publiek terrein! Dat er kinderen rond lopen en voor hun leven getekend zijn door deze schunnigheid komt niet in ze op. Dit is Nederland, wij zijn verlicht! Wie niet voor ons is is tegen ons. De Nederlandse/Europese media zijn de meest kortzichtige, eenzijdige media van de westerse wereld. Jammer dat Opinio moest verdwijnen.
Showing posts with label liberaal nederland. Show all posts
Showing posts with label liberaal nederland. Show all posts
Friday, June 19, 2009
Tuesday, May 5, 2009
WWII misdaden zoiets als abortus?
Pastoor Heeffer heeft het helemaal gedaan in Nederland: hij heeft abortus en euthanasie vergeleken met de gruwelheden van WWII. Hij noemde abortus en euthanasie ‘gruwelen’. Een aantal quotes vindt u op nu.nl Het zal u niet verbazen dat dit tegen het zere been van liberaal Nederland is. Maar hoe gek zijn de uitspraken nou werkelijk?
Het cruciale punt is hoe je met name abortus ziet, moord of een feest van de vrije keuze. Als je het als moord ziet zij de uitspraken niet zo vreemd. Abortus wordt structureel, in georganiseerd verband en op grote schaal uitgevoerd. Het is jaarlijkse massamoord van 30.000 kinderen, is het dan moreel niet net zo verwerpelijk als het structureel, georganiseerd en op grote schaal uitmoorden van Joden? Zowel Joden als baby’s hebben geen keuze, hun lot wordt door anderen bezegeld.
Wie abortus als een feest der vrije keuze ziet zal de uitspraken niet snappen. Je kiest toch zelf voor abortus. Uiteraard is deze visie puur op de moeder gericht en niet op het kind.
Het zou eigenlijk een feest van de vrijheid van meningsuiting moeten zijn als iemand eens een kritisch geluid over liberale dogma’s laat horen. Nee hoor, in Nederland moet je meteen bij de burgemeester komen! Heeffer, we’re right behind you!
De mooiste quote is erg interessant:
'Op die (=abortus/euthanasie) manier werken we mee aan die bandeloosheid. Hoe kunnen we van vrijheid spreken, terwijl we steeds meer bandeloosheid zien in plaats van echte vrijheid. Daarom blijven we spreken over vrijheid, precies omdat die er niet is.'
Bandeloosheid breekt vrijheid af, wijze woorden!
Het cruciale punt is hoe je met name abortus ziet, moord of een feest van de vrije keuze. Als je het als moord ziet zij de uitspraken niet zo vreemd. Abortus wordt structureel, in georganiseerd verband en op grote schaal uitgevoerd. Het is jaarlijkse massamoord van 30.000 kinderen, is het dan moreel niet net zo verwerpelijk als het structureel, georganiseerd en op grote schaal uitmoorden van Joden? Zowel Joden als baby’s hebben geen keuze, hun lot wordt door anderen bezegeld.
Wie abortus als een feest der vrije keuze ziet zal de uitspraken niet snappen. Je kiest toch zelf voor abortus. Uiteraard is deze visie puur op de moeder gericht en niet op het kind.
Het zou eigenlijk een feest van de vrijheid van meningsuiting moeten zijn als iemand eens een kritisch geluid over liberale dogma’s laat horen. Nee hoor, in Nederland moet je meteen bij de burgemeester komen! Heeffer, we’re right behind you!
De mooiste quote is erg interessant:
'Op die (=abortus/euthanasie) manier werken we mee aan die bandeloosheid. Hoe kunnen we van vrijheid spreken, terwijl we steeds meer bandeloosheid zien in plaats van echte vrijheid. Daarom blijven we spreken over vrijheid, precies omdat die er niet is.'
Bandeloosheid breekt vrijheid af, wijze woorden!
Tuesday, April 21, 2009
De Wereld van Links Nederland
Schitterend column van Ozdemir (ik begin fan te worden) deze week in Trouw, In de wereld van Heleen Mees voel ik me niet thuis . Heleen Mees heeft in een artikel blijkbaar beweerd dat we het minimumloon en de sociale premies moeten verlagen om meer banen voor immigranten te creëren, dat zou goed zijn voor hun integratie. Uiteraard is dit een economisch abc’tje, geen speld tussen te krijgen.
De reactie van Ozdemir (ik wil hier overigens niet suggereren dat ze bang is dat de geldstroom naar haar halve familie hiermee zou worden afgesneden, ik heb nml geen vooroordelen) is voorspelbaar. Ze heeft namelijk eens in Jordanië gewoond. Haar ervaring is samen te vatten met dit citaat:
“Maar ik nodig ze [de laagopgeleide ‘bedienden’] niet uit op de thee en ook niet voor mijn verjaardag. Vooral ook omdat de verhouding zo scheef is. In de supermarkt geef ik per keer het halve salaris uit van de winkelbediende. Bij de manicure geef ik per keer het bedrag uit dat zij kwijt is aan huur. .
Persoonlijk kwam ik vaak met een schuldgevoel thuis. Ik gun ze een menswaardiger leven. En dat gaat alleen als je ook een menswaardig inkomen hebt. “
Er zijn een aantal observaties te maken:
- Ozdemir schaamt zich omdat zij zo rijk is en iemand anders zo arm. Alsof rijk zijn iets is om je voor te schamen. Sterker, door je geld bij hen uit te geven help je hen in hun onderhoud voorzien, zoals een fatsoenlijk mens dat betaamt te doen. Het typisch voor socialisten om zich te schamen voor ongelijke uitkomsten (ook als daar gelijke kans aan vooraf zijn gegaan).
- Ozdemir vindt een laag inkomen geen menswaardig inkomen. Hiermee zegt ze dat in feite dat 80% van de wereldbevolking geen menswaardig bestaan leidt. Een vrij uitzichtloze observatie, het zegt meer over haar opvatting over menswaardigheid. Misschien zijn die mensen wel trots op wat ze hebben opgebouwd en wat ze voor hun kinderen kunnen doen?
- Ozdemir heeft liever dat mensen werkloos zijn dan dat ze een ‘mensonwaardige’ baan hebben. Wat vindt Ozdemir van schoonmakers, zouden die ook beter werkloos kunnen zijn? En koopt Ozdemir ook geen kleren die door mensonwaardige handjes zijn gemaakt?
Ook stelt ze op de vraag of een laag baantje leidt tot integratie:
“Ik betwijfel het. Wie zich in een land geaccepteerd en gewaardeerd wil voelen, moet minstens op de werkplek het gevoel en de zekerheid hebben dat hij of zij volledig meetelt, bij ziekte op goede zorg en betaling kan rekenen, dat er een pensioen wordt opgebouwd.” Alsof haar landgenoten het in het vaderland wel dergelijke voorrechten kenden. Blijkbaar is Ozdemir gaan denken dat zekerheid van werk, gratis zorg e.d. een aangeboren recht is. Het idee dat iemand zich pas gewaardeerd voelt als hij weet dat hij gratis geld/huisvesting/gezondheidszorg/onderwijs krijgt als hij de hele dag niks doet is onbeschrijfelijk pervers en misselijkmakend. Dit is het paradigma waar Nederland vanaf moet. Dit is het paradigma waar onder andere veel PVV stemmers genoeg van hebben. We moeten terug naar het principe van wie niet werkt zal niet eten, waar mensen weer zelf, in hun sociale context, verantwoordelijk zijn voor hun leven.
De menselijke waardigheid wordt eerder ondermijnd door sociale zekerheid. Werkloze worden gecedeerd door een onvoorwaardelijke toevoer aan welvaart, zonder enige vorm van reciprociteit. Deze mensen worden door de overheid, en de samenleving, stelselmatig gedebiliseerd. De ergste vorm daarvan is wellicht verwoord door GroenLinks-clown en excuus Marrokaan, Tofik Dibi, die stelde dat 2 criminele Marrokaanse broers die het land uit moeten vooral “slachtoffer waren van falende instanties”. Deze linkse elite heeft het tot norm verheven om gedrag uit te leggen middels externe factoren, maar het gedrag te laten bepalen door interne driften. Hiermee ontheffen ze ieder individu van enige vorm van volwassen verantwoordelijkheid voor gedrag. Ozdemir heeft ons een mooi inkijkje in de onredelijkheid van de linkse inborst gegeven. Bedankt, Cilay! Volgende week weer?
De reactie van Ozdemir (ik wil hier overigens niet suggereren dat ze bang is dat de geldstroom naar haar halve familie hiermee zou worden afgesneden, ik heb nml geen vooroordelen) is voorspelbaar. Ze heeft namelijk eens in Jordanië gewoond. Haar ervaring is samen te vatten met dit citaat:
“Maar ik nodig ze [de laagopgeleide ‘bedienden’] niet uit op de thee en ook niet voor mijn verjaardag. Vooral ook omdat de verhouding zo scheef is. In de supermarkt geef ik per keer het halve salaris uit van de winkelbediende. Bij de manicure geef ik per keer het bedrag uit dat zij kwijt is aan huur. .
Persoonlijk kwam ik vaak met een schuldgevoel thuis. Ik gun ze een menswaardiger leven. En dat gaat alleen als je ook een menswaardig inkomen hebt. “
Er zijn een aantal observaties te maken:
- Ozdemir schaamt zich omdat zij zo rijk is en iemand anders zo arm. Alsof rijk zijn iets is om je voor te schamen. Sterker, door je geld bij hen uit te geven help je hen in hun onderhoud voorzien, zoals een fatsoenlijk mens dat betaamt te doen. Het typisch voor socialisten om zich te schamen voor ongelijke uitkomsten (ook als daar gelijke kans aan vooraf zijn gegaan).
- Ozdemir vindt een laag inkomen geen menswaardig inkomen. Hiermee zegt ze dat in feite dat 80% van de wereldbevolking geen menswaardig bestaan leidt. Een vrij uitzichtloze observatie, het zegt meer over haar opvatting over menswaardigheid. Misschien zijn die mensen wel trots op wat ze hebben opgebouwd en wat ze voor hun kinderen kunnen doen?
- Ozdemir heeft liever dat mensen werkloos zijn dan dat ze een ‘mensonwaardige’ baan hebben. Wat vindt Ozdemir van schoonmakers, zouden die ook beter werkloos kunnen zijn? En koopt Ozdemir ook geen kleren die door mensonwaardige handjes zijn gemaakt?
Ook stelt ze op de vraag of een laag baantje leidt tot integratie:
“Ik betwijfel het. Wie zich in een land geaccepteerd en gewaardeerd wil voelen, moet minstens op de werkplek het gevoel en de zekerheid hebben dat hij of zij volledig meetelt, bij ziekte op goede zorg en betaling kan rekenen, dat er een pensioen wordt opgebouwd.” Alsof haar landgenoten het in het vaderland wel dergelijke voorrechten kenden. Blijkbaar is Ozdemir gaan denken dat zekerheid van werk, gratis zorg e.d. een aangeboren recht is. Het idee dat iemand zich pas gewaardeerd voelt als hij weet dat hij gratis geld/huisvesting/gezondheidszorg/onderwijs krijgt als hij de hele dag niks doet is onbeschrijfelijk pervers en misselijkmakend. Dit is het paradigma waar Nederland vanaf moet. Dit is het paradigma waar onder andere veel PVV stemmers genoeg van hebben. We moeten terug naar het principe van wie niet werkt zal niet eten, waar mensen weer zelf, in hun sociale context, verantwoordelijk zijn voor hun leven.
De menselijke waardigheid wordt eerder ondermijnd door sociale zekerheid. Werkloze worden gecedeerd door een onvoorwaardelijke toevoer aan welvaart, zonder enige vorm van reciprociteit. Deze mensen worden door de overheid, en de samenleving, stelselmatig gedebiliseerd. De ergste vorm daarvan is wellicht verwoord door GroenLinks-clown en excuus Marrokaan, Tofik Dibi, die stelde dat 2 criminele Marrokaanse broers die het land uit moeten vooral “slachtoffer waren van falende instanties”. Deze linkse elite heeft het tot norm verheven om gedrag uit te leggen middels externe factoren, maar het gedrag te laten bepalen door interne driften. Hiermee ontheffen ze ieder individu van enige vorm van volwassen verantwoordelijkheid voor gedrag. Ozdemir heeft ons een mooi inkijkje in de onredelijkheid van de linkse inborst gegeven. Bedankt, Cilay! Volgende week weer?
Sunday, April 19, 2009
Comakids
Wijze woorden van het ND afgelopen week over comazuipende pubers: “De veelgebruikte aanpak van ouders om onder begeleiding kinderen 'te leren drinken' - een slokje is niet zo erg - is een fabel gebleken. Het is eerder het eigen, volwassen drinkgedrag dat kinderen, soms op zeer jonge leeftijd, tot drinken aanzet. Het jongste kind dat vorig jaar met een vergiftiging in het ziekenhuis werd opgenomen was elf jaar oud. Dan dringt zich de sombere vaststelling van Van der Lely op: 'Het wachten is op de eerste jongere die zich dood drinkt'. Voor het zo ver komt is het aan ouders het roer opvoedkundig drastisch om te gooien. Zij moeten in hun gezin met de kinderen niet gaan polderen over drankgebruik, maar de moed hebben zo lang mogelijk 'nee' te zeggen.”
De winst van dit stukje zit hem in een tweetal zaken. Allereerst, het eeuwige liberale dogma van “gecontroleerd toelaten” (in andere vorm “gedogen” genoemd) of “leren drinken” blijkt niet tot resultaten te leiden: Nederlandse jongeren behoren tot de topdrinkers in Europa. In bredere ethische zin kan de conclusie worden getrokken dat het algemene dogma van “ze doen het anders toch wel, laten we dan tenminste controleren” nu toch echt zijn langste tijd gehad heeft. Amsterdam verkleint haar wallen (heeft het daar tot minder prostitutie of mensenhandel geleid?) en coffeeshops worden geweerd uit de buurt van scholen (het wachten is op een totaalverbod). De eerdergenoemde dogma’s worden in rap tempo van hun dogmatische status ontdaan, Nederland lijkt de waarheid onder ogen te gaan zien. Het drankdebat leidt dit paradigma wisseling.
Het tweede winstpunt is dat de ouders meer en meer als primair verantwoordelijke worden gezien. Het lijkt een voor de hand liggende houding, maar is het allerminst. Na 3 decennia lang alle problemen afschuiven op de overheid is deze houding een verademing. Er lijkt een herwaardering van het eeuwenoude principe van “een goed voorbeeld doet goed volgen”. In feite is dit een bescheiden overwinning voor het conservatisme.
De overwinning is bescheiden, want het blijft vooralsnog bij de debat. Daarnaast blijft de overheid altijd de neiging behouden zelf zaken aan te pakken, met de optimistische insteek dat ze werkelijk iets kan veranderen. Het enige wat de overheid moet doen is zorgen dat haar eigen wetten strict worden nageleefd. Grote groepen drinkende jongeren behoren geen plek te hebben in de publieke ruimte, waarom laten we dit toe? Waar bezuipen drinkende 12-jarigen zich anders? Ook die illegale drankketen kunnen eenvoudig gesloten worden me dunkt. Desnoods kun je als politie voor de verandering de wet op openbaar dronkenschap eens gaan naleven voor de deur, dan is je probleem ook zo opgelost.
Al met al is er ook hoop voor ons liberale landje, het is een kwestie van tijd voordat het conservatisme definitief voet aan de grond krijgt in de politiek.
De winst van dit stukje zit hem in een tweetal zaken. Allereerst, het eeuwige liberale dogma van “gecontroleerd toelaten” (in andere vorm “gedogen” genoemd) of “leren drinken” blijkt niet tot resultaten te leiden: Nederlandse jongeren behoren tot de topdrinkers in Europa. In bredere ethische zin kan de conclusie worden getrokken dat het algemene dogma van “ze doen het anders toch wel, laten we dan tenminste controleren” nu toch echt zijn langste tijd gehad heeft. Amsterdam verkleint haar wallen (heeft het daar tot minder prostitutie of mensenhandel geleid?) en coffeeshops worden geweerd uit de buurt van scholen (het wachten is op een totaalverbod). De eerdergenoemde dogma’s worden in rap tempo van hun dogmatische status ontdaan, Nederland lijkt de waarheid onder ogen te gaan zien. Het drankdebat leidt dit paradigma wisseling.
Het tweede winstpunt is dat de ouders meer en meer als primair verantwoordelijke worden gezien. Het lijkt een voor de hand liggende houding, maar is het allerminst. Na 3 decennia lang alle problemen afschuiven op de overheid is deze houding een verademing. Er lijkt een herwaardering van het eeuwenoude principe van “een goed voorbeeld doet goed volgen”. In feite is dit een bescheiden overwinning voor het conservatisme.
De overwinning is bescheiden, want het blijft vooralsnog bij de debat. Daarnaast blijft de overheid altijd de neiging behouden zelf zaken aan te pakken, met de optimistische insteek dat ze werkelijk iets kan veranderen. Het enige wat de overheid moet doen is zorgen dat haar eigen wetten strict worden nageleefd. Grote groepen drinkende jongeren behoren geen plek te hebben in de publieke ruimte, waarom laten we dit toe? Waar bezuipen drinkende 12-jarigen zich anders? Ook die illegale drankketen kunnen eenvoudig gesloten worden me dunkt. Desnoods kun je als politie voor de verandering de wet op openbaar dronkenschap eens gaan naleven voor de deur, dan is je probleem ook zo opgelost.
Al met al is er ook hoop voor ons liberale landje, het is een kwestie van tijd voordat het conservatisme definitief voet aan de grond krijgt in de politiek.
Thursday, April 16, 2009
Hufterigheid komt door marktdenken?
Je hebt weleens van die moment dat je intellectuele broek afzakt van de achterhaalde meningen van de oude elite, de links-liberale (oud-communistische) babyboomers. Daarnet had ik zo’n moment bij het lezen van het column van Rob de Wijk (net gewikit en hij blijkt, geheel “toevallig” in 1954 geboren te zijn).
Rob stelt dat in de kern van zijn betoogje het volgende: “In de jaren zeventig kwam er een einde aan de verzuiling met zijn nadruk op de burgersamenleving. De verzuiling maakte plaats voor de verzorgingsstaat en tegen het einde van de jaren tachtig verschoof het accent van de staat naar de markt. Politici verzelfstandigden dat het een lieve lust was en onderwierpen publieke functies aan de tucht van de markt. „Niet meer het algemeen belang staat dan voorop, maar het voorbestaan van de eigen dienst en vergroting van het marktaandeel”, schrijft Tjeenk Willink.
Het gevolg? De burgersamenleving verbrokkelde, waardoor de legitimiteit van de staat werd aangetast. Burgers begonnen zich terecht als klanten op te stellen: ik betaal belasting; de staat levert diensten en ik klaag als de staat geen kwaliteit levert.
Ernstiger is dat de inzet voor het algemeen belang en de gemeenschappelijke oriëntatie op de grondbeginselen van de democratische rechtsstaat erodeerden, met inbegrip van het respect voor de rechten van medeburgers en de tolerantie jegens andere groepen.
Tjeenk Willink schrijft het niet, maar hij lijkt het wel te bedoelen: de onbeschaafdheid of hufterigheid die in politiek en samenleving onstuitbaar in opmars is, is het gevolg van de door hem gesignaleerde teloorgang van de burgerzin. Politici zijn bang voor delen van hun eigen electoraat, met als gevolg dat het hele staatsbestel onder druk staat.”
Ik moet hier opmerken dat Rob en ik zich over dezelfde trend zorgen maken, de hufterigheid. Het verschil tussen Rob en ik is dat ZIJN generatie hier verantwoordelijk voor (soixant huitards) is en MIJN generatie vooral met de gevolgen zit. Het is dus logisch dat hij de verantwoordelijkheid afschuift naar het marktdenken. In onzekerheid vallen mensen vaak terug op hun aangeleerde (linkse) reflexen. De liberale revolutie heeft het individu “bevrijd” van de stringente verwachtingen en sociale verbanden die bij de zuilen hoorden. Hier zie ik hier deels een verworvenheid in, een dubbeltje hoeft geen dubbeltje te blijven. Echter, elke vorm van sociaal verband is door deze individualiseringsslag uitgehold om een langzame dood te sterven. Dat dit toch egocentrisch en egoïstisch gedrag leidt mag geen verrassing heten, deze trend is al sinds de jaren 70 (toevallig!) zichtbaar. Maar toch vind Rob dat het aan het marktdenken ligt. De markt is juist nog een manier om mensen met elkaar in verband te laten staan op een sociaal waardige manier.
De werkelijke bron van hufterigheid is het verdwijnen van een collectief begrip over normatieve waarden in onze samenleving. Het cultuurrelativisme heeft geleid tot de vervaging van het huidige normbesef. “Ik vind alles best als het anderen maar geen schade berokkent...” maar wat is schade? Is muziek via de speaker van een mobiele telefoon schade voor een ander? Velen denken van niet. Is sissen naar voorbijlopende vrouwen schade voor een ander? Velen denken van niet. Is het op de grond gooien van afval schade voor een ander? Velen denken van niet. En zo worden de grenzen van de normativiteit beetje bij beetje opgerekt en zelfs afgeschaft.
Kan Rob mij uitleggen wat spugen op de grond, of eigenlijk elke vorm van bewust asociaal gedrag, te maken heeft met marktdenken en het privatiseren van KPN? Ik zie dit verband niet zo. Het marktdenken heeft de overheid in ieder geval bewogen service gerichter te werk te gaan en te onderkennen dat een telecom- en postbedrijf veel efficiënter is in de private sector (wat KPN en TNT glorieus hebben bewezen, moet je TNT eens met de Franse Post vergelijken). Nee, hier geen normvervaging te bespeuren. Zolang de politiek maar blijft roepen dat iedereen kan doen wat hij wil tenzij het anderen schaadt, en SIRE denkt dat hufterig gedrag onbewust is, zal er in Nederland weinig veranderen.
Rob stelt dat in de kern van zijn betoogje het volgende: “In de jaren zeventig kwam er een einde aan de verzuiling met zijn nadruk op de burgersamenleving. De verzuiling maakte plaats voor de verzorgingsstaat en tegen het einde van de jaren tachtig verschoof het accent van de staat naar de markt. Politici verzelfstandigden dat het een lieve lust was en onderwierpen publieke functies aan de tucht van de markt. „Niet meer het algemeen belang staat dan voorop, maar het voorbestaan van de eigen dienst en vergroting van het marktaandeel”, schrijft Tjeenk Willink.
Het gevolg? De burgersamenleving verbrokkelde, waardoor de legitimiteit van de staat werd aangetast. Burgers begonnen zich terecht als klanten op te stellen: ik betaal belasting; de staat levert diensten en ik klaag als de staat geen kwaliteit levert.
Ernstiger is dat de inzet voor het algemeen belang en de gemeenschappelijke oriëntatie op de grondbeginselen van de democratische rechtsstaat erodeerden, met inbegrip van het respect voor de rechten van medeburgers en de tolerantie jegens andere groepen.
Tjeenk Willink schrijft het niet, maar hij lijkt het wel te bedoelen: de onbeschaafdheid of hufterigheid die in politiek en samenleving onstuitbaar in opmars is, is het gevolg van de door hem gesignaleerde teloorgang van de burgerzin. Politici zijn bang voor delen van hun eigen electoraat, met als gevolg dat het hele staatsbestel onder druk staat.”
Ik moet hier opmerken dat Rob en ik zich over dezelfde trend zorgen maken, de hufterigheid. Het verschil tussen Rob en ik is dat ZIJN generatie hier verantwoordelijk voor (soixant huitards) is en MIJN generatie vooral met de gevolgen zit. Het is dus logisch dat hij de verantwoordelijkheid afschuift naar het marktdenken. In onzekerheid vallen mensen vaak terug op hun aangeleerde (linkse) reflexen. De liberale revolutie heeft het individu “bevrijd” van de stringente verwachtingen en sociale verbanden die bij de zuilen hoorden. Hier zie ik hier deels een verworvenheid in, een dubbeltje hoeft geen dubbeltje te blijven. Echter, elke vorm van sociaal verband is door deze individualiseringsslag uitgehold om een langzame dood te sterven. Dat dit toch egocentrisch en egoïstisch gedrag leidt mag geen verrassing heten, deze trend is al sinds de jaren 70 (toevallig!) zichtbaar. Maar toch vind Rob dat het aan het marktdenken ligt. De markt is juist nog een manier om mensen met elkaar in verband te laten staan op een sociaal waardige manier.
De werkelijke bron van hufterigheid is het verdwijnen van een collectief begrip over normatieve waarden in onze samenleving. Het cultuurrelativisme heeft geleid tot de vervaging van het huidige normbesef. “Ik vind alles best als het anderen maar geen schade berokkent...” maar wat is schade? Is muziek via de speaker van een mobiele telefoon schade voor een ander? Velen denken van niet. Is sissen naar voorbijlopende vrouwen schade voor een ander? Velen denken van niet. Is het op de grond gooien van afval schade voor een ander? Velen denken van niet. En zo worden de grenzen van de normativiteit beetje bij beetje opgerekt en zelfs afgeschaft.
Kan Rob mij uitleggen wat spugen op de grond, of eigenlijk elke vorm van bewust asociaal gedrag, te maken heeft met marktdenken en het privatiseren van KPN? Ik zie dit verband niet zo. Het marktdenken heeft de overheid in ieder geval bewogen service gerichter te werk te gaan en te onderkennen dat een telecom- en postbedrijf veel efficiënter is in de private sector (wat KPN en TNT glorieus hebben bewezen, moet je TNT eens met de Franse Post vergelijken). Nee, hier geen normvervaging te bespeuren. Zolang de politiek maar blijft roepen dat iedereen kan doen wat hij wil tenzij het anderen schaadt, en SIRE denkt dat hufterig gedrag onbewust is, zal er in Nederland weinig veranderen.
Wednesday, April 15, 2009
De Waarheid over Homoseksualiteit
Politiek correct, liberaal Nederland is ervan overtuigd dat homoseksualiteit een aangeboren eigenschap is, zoals blond haar of blauwe ogen. Elke vorm van onderscheid tussen homo’s en hetero’s is daarmee bij voorbaat absurd. Een discussie over het homohuwelijk is dan ook zinloos. Het gaat toch om de liefde tussen twee mensen?
De waarheid is echter anders, de American Psychologist Association zegt erover op haar website: “There is no consensus among scientists about the exact reasons that an individual develops a heterosexual, bisexual, gay, or lesbian orientation. Although much research has examined the possible genetic, hormonal, developmental, social, and cultural influences on sexual orientation, no findings have emerged that permit scientists to conclude that sexual orientation is determined by any particular factor or factors. Many think that nature and nurture both play complex roles; most people experience little or no sense of choice about their sexual orientation.”
Zelfs het immer politiek-correcte About.com bevestigt dit beeld in een uitstekend stukje “Despite social science and biological research, it is still not known what causes someone to be gay, lesbian, bisexual or straight. Scientists and social scientists will no doubt continue to study the causes of homosexuality in both animals and humans.
No matter what they find, gays, lesbians and their supporters will continue the fight for fair and equal treatment.”
Die laatste zin is veelzeggend. Het impliceert dat de normatieve waarheid over “fair and equal treatment” een soort negeren van de verschillen inhoud. Dit geheel in lijn met de visie van liberaal Nederland. Laat u dus niets wijsmaken over de “waarheden” wat betreft homoseksualiteit. Als samenleving moeten we altijd onze medemens als gelijkwaardig beschouwen, maar dat betekent niet dat iedereen hetzelfde is en dat we DUS seksuele geaardheid moeten negeren zoals we haarkleur negeren. Het betekent daarom ook niet dat homo’s MOETEN mogen trouwen. Iedere burger heeft het recht te trouwen met iemand van de andere sekse, dus iedereen heeft gelijke rechten. Als je het huwelijk uitbreidt met toegang voor de gelijke sekse zou je in principe (buiten wat praktische problemen om) ook dieren kunnen toelaten tot het huwelijk. Het gaat immers om de liefde! Welke grenzen houden we dan nog aan als samenleving? Dat lijkt een absurd argument, maar ik heb een keer een dergelijk berichtje uit India gelezen. Mensen kunnen je blijven verbazen met hun domheid.
Daarnaast wordt het homohuwelijk vooral gebruikt voor een soort in-your-face-campagne (net als de Gay Parade) om de “verworvenheden” boven alle mogelijke discussie te verheffen. Het feit is dat er nauwelijks homo’s trouwen. Een eeuwige trouw aan een partner waarbij je alle anderen afzweert blijkt voor velen te veel gevraagd. Al met al een matige basis om kinderen via adoptie in te ontvangen. Nee, de normatieve waarheden over homoseksualiteit liggen niet zo vast als liberaal Nederland ons wil doen laten geloven.
De waarheid is echter anders, de American Psychologist Association zegt erover op haar website: “There is no consensus among scientists about the exact reasons that an individual develops a heterosexual, bisexual, gay, or lesbian orientation. Although much research has examined the possible genetic, hormonal, developmental, social, and cultural influences on sexual orientation, no findings have emerged that permit scientists to conclude that sexual orientation is determined by any particular factor or factors. Many think that nature and nurture both play complex roles; most people experience little or no sense of choice about their sexual orientation.”
Zelfs het immer politiek-correcte About.com bevestigt dit beeld in een uitstekend stukje “Despite social science and biological research, it is still not known what causes someone to be gay, lesbian, bisexual or straight. Scientists and social scientists will no doubt continue to study the causes of homosexuality in both animals and humans.
No matter what they find, gays, lesbians and their supporters will continue the fight for fair and equal treatment.”
Die laatste zin is veelzeggend. Het impliceert dat de normatieve waarheid over “fair and equal treatment” een soort negeren van de verschillen inhoud. Dit geheel in lijn met de visie van liberaal Nederland. Laat u dus niets wijsmaken over de “waarheden” wat betreft homoseksualiteit. Als samenleving moeten we altijd onze medemens als gelijkwaardig beschouwen, maar dat betekent niet dat iedereen hetzelfde is en dat we DUS seksuele geaardheid moeten negeren zoals we haarkleur negeren. Het betekent daarom ook niet dat homo’s MOETEN mogen trouwen. Iedere burger heeft het recht te trouwen met iemand van de andere sekse, dus iedereen heeft gelijke rechten. Als je het huwelijk uitbreidt met toegang voor de gelijke sekse zou je in principe (buiten wat praktische problemen om) ook dieren kunnen toelaten tot het huwelijk. Het gaat immers om de liefde! Welke grenzen houden we dan nog aan als samenleving? Dat lijkt een absurd argument, maar ik heb een keer een dergelijk berichtje uit India gelezen. Mensen kunnen je blijven verbazen met hun domheid.
Daarnaast wordt het homohuwelijk vooral gebruikt voor een soort in-your-face-campagne (net als de Gay Parade) om de “verworvenheden” boven alle mogelijke discussie te verheffen. Het feit is dat er nauwelijks homo’s trouwen. Een eeuwige trouw aan een partner waarbij je alle anderen afzweert blijkt voor velen te veel gevraagd. Al met al een matige basis om kinderen via adoptie in te ontvangen. Nee, de normatieve waarheden over homoseksualiteit liggen niet zo vast als liberaal Nederland ons wil doen laten geloven.
Subscribe to:
Posts (Atom)
