Tuesday, April 7, 2009

Turkije nooit in de EU (deel 2)

In een uitstekend geschreven column in Trouw betoogt Cilay Ozdemir dat Turkije bewijst dat Islam en democratie verenigbaar zijn. Zij benadrukt dat Turkije van groot belang is voor het westen. Turkije’s invloed in de regio neemt toe (na het populistische toneelstukje van Erdogan tegen Shimon Peres) terwijl haar relatie met Israel nog altijd heel redelijk is. Ze kan daarmee cruciaal zijn bij het bouwen van een gewenste brug tussen het Westen en het Oosten, Israel en Palestina. Ze verbaast zich erover dat ondanks de toenadering die de VS zoekt, veel EU landen de toetreden van Turkije tot de EU tegenhouden. Quote: “Daarbij wordt er maar al te vaak het argument gebruikt dat Turkije een islamitisch land is dat derhalve niet thuis hoort in Europa. Hiermee wordt impliciet de aanwezigheid van de vele miljoenen moslims in Europa niet alleen genegeerd maar ook ontkend.”

Als aanhanger van deze redenering wil ik een kanttekening plaatsen bij deze conclusie. Turkije staat qua waarden kilometers ver van het westen, dat heeft de recente NAVO ophef over Rasmussen wel weer bewezen. Als deze waarden met 80 miljoen mensen tegelijk in de EU wordt geïntroduceerd is het geen te negeren minderheid meer. Nu kunnen wij nog gerust zeggen dat de moslims in de EU waarden aanhangen die niet in overeenstemming zijn met de westerse waarde. De EU kan haar beleid dus gewoon op westerse waarden blijven eiken. Met Turkije erbij kan dat in één klap niet meer, dan moet de EU rekening gaan houden met de Islamitische gevoelens.

Ozdemir lijkt zich bewust van de reputatie van Turkije: “Dat het land een wat dubieuze reputatie heeft op het gebied van mensenrechten en vrijheid van meningsuiting, is bekend. Terecht dat Turkije zich de internationale kritiek aantrekt op dat terrein. Het land heeft in de afgelopen jaren zichtbare resultaten bereikt op het gebied van mensenrechten, vooral die van minderheden. Al is dat nog lang niet voldoende.”

Wat zijn de feiten wat betreft Turkije’s vrijheden? FreedomHouse.org geeft Turkije zowel voor political rights als voor civil liberties een 3 (1 is het beste). Dat is een score die identiek is aan het neo-communistische Nicaragua van Daniel Ortega. Niet geweldig dus.

Is er dan geen positieve trend op het politieke vlak? Een betere indicator van de ontwikkeling van een land wordt door de WereldBank gegeven met hun Governance Matters database. Turkije scoort over de hele zeer middelmatig en in vergelijking met andere landen met gelijke welvaart zelfs structureel lager. Het zijn scores die passen bij een ontwikkelingsland. Met name Voice & Accountability, wat een indicatie is van de hoeveelheid inspraak in een land, scoort Turkije slecht (onder het wereldgemiddelde) en is de situatie onder Erdogan zelfs verslechterd (terwijl in de jaren ervoor juist veel vooruitgang was geboekt). Ook Political Stability is verslechterd onder Erdogan en Turkije verkeerd daar in dubieus gezelschap van landen als Rusland, Egypte en Indonesie. De andere indicatoren hangen net boven de 50%, wat indiceert dat Turkije net boven het wereldgemiddelde zit. De scores zijn nauwelijks verbeterd.

Al met al een pover resultaat van een land dat “zichbare resultaten heeft bereikt” op het gebied van mensenrecht en dat het bewijs moet zijn van een succesvolle islamitische democratie. Nee, wij doen het voorlopig nog wel even zonder dit “succes” in de EU.

6 comments:

  1. Dan zijn wij het in ieder geval eens over het beleid van de regeringen in Europa tot nu toe: "het negeren van minderheden".

    ReplyDelete
  2. Tsja, is politieke stabiliteit dan alles? Misschien dat een paar Noord-Koreanen het partijkader van de AKP daar dan een workshop over kunnen geven? ;)

    Het probleem is dat de toetreding tot de EU vereist dat bepaalde elementen van het kemalistische systeem worden weggehaald, als Turkije dat vervolgens doet, schreeuwt iedereen: "Islamisme!" Ik heb hier op DDS ook al een reactie over achtergelaten. Het is of een Turkije met het huidige systeem buiten de EU of een Turkije met meer vrijheid voor de islam (en andere godsdiensten) op het publieke terrein, binnen de EU.
    In my humble opinion, niet zo'n moeilijke keuze.

    ReplyDelete
  3. @CO, in dit geval betreft het minderheden die waarden vertegenwoordigen die de vrijheden die zij genieten willen vernietigen. zij zijn in fundamenteel conflict met de waarden waarop onze samenleving en grondwet zijn gebouwd. Zij moeten dus wel genegeerd worden.
    Wanneer richt je een moslimpartij op?

    ReplyDelete
  4. @Jona
    zie post over instabiliteit

    @CO nog een keer.
    Heb er nog even over nagedacht. Ik behoor ook tot een (religieuze) minderheid. Soms heeft de atheistische meerderheid de behoefte haar levensbeschouwelijke waarden aan religiezen op te leggen of hun vrijheden in te perken. In die zin snap ik het dus goed, maar de Christelijke waarden zijn in principe in overeenstemming met de westerse waarden. Bijv bij abortus worden we genegeerd, maar is er een alternatief?

    ReplyDelete
  5. Wat vind je van deze, Luuk? :D

    On his Coulisses de Bruxelles blog, Jean Quatremer implies that Barack Obama's statement in support of Turkish membership of the EU is the equivalent of Angela Merkel, as "The newly elected President of the EU" declaring to Mexico's Parliament: "Let me be clear: the European Union firmly supports Mexico's candidacy to the United States."

    ReplyDelete
  6. hahaha, mooi :)

    Het is wel een tikkeltje overdreven, maar qua cultuur staan de VS en Mexico misschien zelfs wel dichter bij elkaar dan Turkije en de EU.

    ReplyDelete